Schizofrenie, Drugs en Verslavingsproblematiek

Laatst ontving ik een mail van Maarten die een krachtige beschrijving gaf van de invloed van middelengebruik zoals cannabis, paddo’s  en speed op het ontstaan van psychoses. Hierbij komt duidelijk naar voren dat deze vorm van psychoses vooral te maken hebben met de verslaving en ontwenning van deze middelen.

Ook het afkicken van een wietverslaving kan tot psychotische problemen leiden

Hij vertelt erbij dat een dergelijke drugsgerelateerde psychose door de reguliere zorg werd geïnterpreteerd als een teken van schizofrenie waardoor hij als zodanig werd behandeld met daarbij het welbekende automatisme van het toedienen van antipsychotische farmaceutische producten zoals in zijn geval Solian.

Hierdoor werd er als het ware nog een andere drugs toegevoegd aan zijn cocktail waardoor de verslavings- en ontwenningsproblematiek alleen maar ernstiger werd.

Voor alle mensen die allerlei drugs hebben gebruikt of nog gebruiken en daarbij soms psychotische verschijnselen bij ervaren, en mede daardoor de diagnose schizofrenie hebben gekregen zou ik het volgende advies willen geven: misschien heb je geen chronische hersenziekte met de naam schizofrenie, maar heb je vooral verslavingsproblematiek.

Als ik zou kunnen kiezen dan zou ik toch liever werken aan verslavingsproblematiek dan de moed opgeven en tot je dood antipsychotica blijven slikken en accepteren dat je hersenen voor altijd gestoord zullen zijn en dat er altijd een enge psychose op de loer ligt.

Hieronder volgt de brief van Maarten:

Mijn naam is Maarten en ik kan aantonen dat het psychose-anders-netwerk met zijn bewust alternatieve zelf-kritische hulpverlening een aanzienlijke bron van erkenning, bevestiging en oriëntatie betekent voor mijn ervaring met psychotische stoornis en hun interpretatie. Sta me toe het gedachtegoed van de site te illustreren aan de hand van een samenvatting van mijn eigen geestesziekte…

Toen ik eind 2004 vooreest ‘nuchter’ een acute psychose kreeg, was ik in eerste niet ontevreden dat de psychiatrie met neuroleptica mijn (voor de eerste maal maandelange) psychose weg had doen gaan, want ik was maandenlang zo overrompeld geweest door de intensiteit van mijn psychose dat ik er niet eens toe kwam voldoende te beseffen en te benadrukken dat ik geen 2 maanden voor de psychose begon te sluimeren, gestopt was met blowen, na nog geen 10 jaar zwaar cannabis-misbruik, met bijgevolg het achterwege blijven van een aanneembare verklaring voor de psychotische decompensatie.

Achteraf gezien heeft veel ook te maken gehad met een eerste badtrip onder mushrooms voor de spiegel, de eerste ontlading van een jarenlang miskend ervaringsconflict tussen andere staten van bewustzijn.

Mijn badtrip was het begin van een jarenlang sluimerende ‘Body Dismorphic Disorder’ en eindigde, nadat ik flauwgevallen was in een bijna-dood-ervaring.

Bijzonder duidelijk mijn eerste acuut psychotische opstoot, alvast op mijn 17de, maar echter nooit ‘psychotisch geïnterpreteerd’ want simpelweg toegeschreven aan (al dan niet te verwachten intox) effecten van mushrooms.

Na de acute opstoot uiteraard een negatieve fase onder invloed van cannabis, waarmee ik zonder het zelf door te hebben mezelf antipsychotisch behandelde, als een regelrechte vlucht weg van pijn uit de badtrip.

Ondertussen had zich een verslavingspathologie ontwikkeld die zichzelf als 15 jaar durende toxicomanie wist te manifesteren. Ik was dus nagenoeg 24 en tijdens mijn (antipsychotische) cannabis –ontwenning kickt mijn eerste ‘nuchtere’ psychose in.

In de psychiatrische instelling waar ik enkele maanden verbleef was men weliswaar op de hoogte van mijn (op dat moment uiteraard onderbroken) drugsprobleem, maar ondanks eerste (en laatste) cannabis-ontwenning, slaagden we er maar niet in de psychose in eerste instantie als effect daaraan te attribueren, en dus bij gevolg uit gebrek aan ‘objectief waarneembare prikkelverzameling’ als bron van de psychotische opstoot, al vlug de typisch psychiatrische suggestie van schizofrenie…

Zeker toen in daaropvolgende periode van 4 jaar telkens na onderbreking van neuroleptica zich 2 elkaar opvolgende, in intensiteit toegenomen acute psychoses voordeden, en onder invloed van bijhorende (al dan niet gedwongen) opnames in de psychiatrie leek de diagnose ‘schizofrenie’ op de duur onvermijdelijk te zijn geworden.

Met als gevolg dat ik momenteel sinds 5 jaar voor schizofrenie behandeld wordt met Solian.

Maar mijn verslavingspathologie liet zich daarmee niet fnuiken, integendeel het werd zelfs versterkt, en is bijgevolg de laatste 2 jaar weer bijzonder acuut geweest. Ditmaal hoofdzakelijk in de vorm van speed-gebruik, wat vanuit mijn verslavinspathologie echter een allesbehalve onlogische vorm van chemische (re-) activatie is, als tegenwerking voor het deactiverende, afstotende neveneffect van de neuroleptica.

Op dit moment bereiden we een eerste opname op ‘dubbeldiagnose’ voor, met als bedoeling het zwaartepunt in mijn problematiek terug naar verslavingspathologie te halen, en in functie daarvan uiteindelijk te werken richting behandeling zonder illegale noch legale psychofarmaca.

Met andere woorden enkele maanden na mijn speed afkick en in feite zo snel mogelijk evenzeer de Solian-afkick, die tot mijn grote spijt/angst ongetwijfd een vervolg aan mijn neiging tot psychotische decompensatie zal weten te geven.

En hoe het dan verder kan zullen we nog moeten zien….

In tussentijd hoop ik zoveel mogelijk gedachtekracht te kunnen verzamelen om voldoende antipsychotisch op te kunnen treden zodat achterliggende ervaringsconflicten en bijhorend (ook geinduceerde) spanningsveld dusdanig ontmanteld wordt dat de druk tot psychotische ontlading in elk geval afneemt.

Ziezo, dat is een korte schets van mijn laat me zeggen ontnuchterende situatie. Al dan niet positieve kritiek en constructieve commentaren of tips zijn op dit moment meer dan welkom…

MVG, maarten

Zie ook de reactie van Zohra van 31 maart 2011 over het effect van drugs op het ontstaan van psychoses, en de persoonlijkheidstransformatie die er uiteindelijk ook ten goede uit kan komen.

Tweede afbeelding afkomstig van YardSnacker, de laatste van Stichting Wivi

8 Reacties

  1. ‘Hierbij komt duidelijk naar voren dat deze vorm van psychoses vooral te maken hebben met de verslaving en ontwenning van deze middelen.’

    Sorry maar niets is minder bezijden de waarheid. Allereerst handelt het hier om een ‘zelfdiagnose’ en dan wel een gemaakt door iemand die niet bepaald met de vaktermen om kan gaan, laat staan met de Nederlandse taal. Ten tweede wil ik stellen dat ondanks de nadruk die er de laatste jaren is gelegd op het verband tussen drugs gebruik en psychose/schizophrenie tot op heden geen onweerlegbaar bewijs bestaat dat die middelen, of onthouding ervan oorzaak is in het ontstaan van een psychose.

    Dit ondanks het feit dat deze middelen weldegelijk een aanleiding kunnen zijn tot het uiten van een psychose die anders mogelijk door andere stimulansen zou kunnen ‘ontstaan’.

    De oorzaak van een psychose, en mogelijk ook van ernstigere en langdurendere problemen zoals schizophrenie moet toch worden gezocht in psychologische problemen, al dan niet in combinatie met levensomstandigheden, familie situaties, werk, studiedruk, stress, en traumatische ervaringen inclusief verwaarlozing, gebrek aan erkenning en physiek geweld.

    Dat mensen die dergelijke problemen hebben tegenwoordig naar drugs grijpen zoals zij dat voorheen naar alcohol deden is an sich niet opzienbarend. Dat er een verband bestaat tussen het soort trauma en de voorkeur voor bepaalde drugs staat voor mij als een paal boven water. O.a. heb ik ervaren dat er in kringen waar veel mensen XTC gebruiken veel mensen zijn die misbruik hebben meegemaakt. Wat precies het verband is is me niet duidelijk, maar het lijkt erop dat XTC een aanvulling is op de behoefte aan intimiteit.

    Wanneer het middel doelbewust wordt gebruikt om de diepere oorzaken van problemen te onderzoeken kan het een therapeutische werking hebben. Wanneer het slechts wordt gebruikt om eigen tekortkomingen aan te vullen wordt het gebruik al gauw problematisch. Dit geldt voor alle middelen.

    Daarmee wil ik stellen dat ook cannabis als geneeskrachtig en therapeutisch middel kan worden gebruikt, maar dat het bij mensen die het gebruiken om onderliggende psychologische of spirituele problemen te verdoezelen al gauw de omgekeerde werking kan hebben.

    Aangezien het vaak gaat om onbewuste problemen, is de jeugd dus al gauw de klos, vooral wanneer de maatschappij het gebruik van het middel stigmatiseert en geen hulp biedt bij het leren omgaan met dat gebruik zodat het middel weer medicijn wordt.

    Daarnaast wil ik stellen dat een psychose an sich aanleiding kan zijn voor zelf-onderzoek en niet per se een levenslange psychologische probleem hoeft te worden. Het gaat erom om de onderliggende oorzaken te vinden. Daarbij kunnen psychiatrische medicaties misschien helpen, echter niet wanneer ze alleen worden gebruikt om de symptomen van de psychose te onderdrukken, dat is immers precies waar de gebruiker drugs voor gebruikte.

    Psychiatrische medicijnen kunnen daarmee de langdurige oplossing van psychose ook tegenwerken.

  2. Dank je Daniël voor je waardevolle bijdrage. Ik kan het grotendeels alleen maar met je eens zijn. Je citeert op kritische wijze een stuk van mij waarin ik een link leg tussen verslavings- en ontwenningsproblematiek en het ontstaan van bepaalde soorten psychoses.

    Ik wil hierbij benadrukken dat het zou kunnen gelden voor sommige vormen van psychotische ontregeling. Zeker niet voor alle gevallen.

    Het kan inderdaad ook goed het geval zijn dat bepaalde door drugs weggedrukte thematiek weer op kan spelen zodra het drugsgebruik wordt beeindigd (daarbij maakt het misschien niet eens zoveel uit of het legale of illegale psychofarmaca zijn).

    In die zin is er wel een link met verslavings- en ontwenningsverschijnselen, maar dan vooral omdat het de ‘beschermende verdoving’ verwijdert.

  3. Hallo,

    Ik werk al meer dan twintig jaar in psychiatrie (gerelateerde) beroepen en heb meer dan 5 jaar stationaire werkervaring met verslaafden. Ondanks het feit, dat er geen duidelijke onderzoeken zijn geweest, is er (ervaring) een duidelijke samenhang tussen met name THC-verslaving (cannabis) en schizofrene persoonlijkheidsstoringen. Het moeilijke in deze situaties is, dat het de zieken zelf aan elke erkenning van een samenhang ontbeert en, en dat is eigenlijk veel erger, het gebruik van THC de schizofrene ziekte verergert en op een gegeven moment zelfs een chronificatie veroorzaakt.

    Je komt dan dus van de schizofrene psychose niet meer weg. Je hebt als het ware de verbindingen tussen de diverse hersencellen zo beschadigt, dat ze irreparabel geworden zijn. Anti-Psychotica, of neuroleptica hebben vaak een afhankelijkheidsfactor, maar die heeft niets te maken met een verslaving, dat heeft ermee te maken, dat deze medicijnen invloed hebben op de hersenstofwisseling en daardoor uitgeslopen en niet afgebroken kunnen worden.

    Verslavingen leiden tot beschadigingen en dienen daarom zo snel mogelijk te worden gestopt. Zijn per definitionem dus ook anders.
    Verder is het zo, dat met name op het psychisch-psychotische vlak zelf-diagnoses fnuikend zijn, omdat ze voor meer dan 90% (ervaringswaarde) precies dat doen wat ze niet zouden moeten doen… namelijk de psychische verschijnselen versterken ipv verzwakken. (THC bijvoorbeeld maakt de hallucinaties en de vervolgingsgedachten van schizoide persoonlijkheden alleen maar groter en sterker)

    Tot slot: hier zeggen ze: “des Menschen Willen ist sein Himmelreich” betekent, je moet doen wat je wilt in je leven. Dat betekent echter ook, dat je de gevolgen van wat je doet ook dragen moet. Verdovende middelen hebben gevolgen. Na gebruik (door wat voor reden ook) ben je zelf, en niemand anders, verantwoordelijk voor de gevolgen.

    PJ Visee

    • Geachte PJ VIsee,
      Mijn ervaring met de gezondheids zorg voor mensen die een psychose of schizofrene diagnose is is dat ze meteen op de medicijnen worden gezet, met nauwelijks een poging om via psychoatherapie een verbetering te bewerkstelligen. Ik heb de indruk dat veel mensen die psychiatrische ‘medicijnen’ slikken cannabis gebruiken om de bijwerkingen van hun medicatie te onderdrukken. Ik vind het ook niet zinvol om de term THC hierbij te halen, dat geeft de indruk van een kwasi wetenschappelijk onderbouwd verhaal over verslaving, terwijl men zelfs bij redelijk hoge doseringen bij mensen die geen psychische problemen hebben, geen ‘verslaving’ zien, althans niet in de ordinarie zin van het woord (de term is zeker ook omstreden: wat is verslaving uberhaupt?) Daarnaast lijkt het me moeilijk in een onderbouwing van de casuistiek van psychose of schizophrenie psychische (psychologische) en physieke oorzaken te scheiden, temeer omdat psychische problemen mischien wel goed te vergelijken zijn met verslaving of afhankelijkheid. De moeite die een mens heeft om bepaalde ideen, verlangens, behoeften, oordelen los te laten is niet alleen bij psychische problemen en verslaving een probleem: artsen, wetenschapper, en politici hebben allen soms grote moeite om bepaalde ideen over zichzelf of de wereld los te laten. Onze maatschappij is verslaaf aan olie. Waarom is het zo moeilijk om te begrijpen dat verslaving een hele brede basis heeft in menselijk gedrag, en dat het gebruik van bepaalde middelen, niet per se de oorzaak is, maar een symptoom van onderliggende problemen? Ik heb mensen heel snel en probleemloos zien afkicken als ze eenmaal hun werkelijke problemen begrepen en er toe in staat waren ermee aan de slag te gaan. Overigens: waarom zoveel focus op cannabis ipv bijvoorbeeld hard drugs rol in psychose en schizophrenie? Naar mijn idee is dit zuiver omdat, omdat de hoge heren artsen en wetenschappers er geen goede oplossing voor hebben zij gewoon een zondebok nodig hebben. Toch? Twintig jaar lang is er probleemloos geblowd in NL, en nu is de politieke tij gekeerd en is het ineens de cannabis zijn schuld. Waarom kijken we niet eens naar de staat van de gezondheids zorg in dit land? Of de sociale zekerheid en kansen van mensen die psychotisch worden? Nee, de THC verzoorzaakt geen psychose, net zo min als dat een ander inert object iets kan ‘veroorzaken’.

  4. Geachte heer Waterman.

    Politiek heeft hier niets van doen en ook geen quasie-wetenschappelijk geneuzel. Ik ben geen wetenschapper, ik heb dat nooit beweerd. We drinken al honderden jaren bier en moeten daarom niet zeuren over een paar alcoholisten, die er kennelijk niet mee om kunnen gaan. Dat had uw antwoord (vergelijkenderwijs) ook kunnen zijn. Het algemene probleem bij het gebruik van drugs (roken, alcohol, THC, Cocaine en al die nieuwerwetse laboratoriumdrugs) is niet het gebruik, maar het gevolg. Het probleem van gebruikers is, dat ze eigenlijk niet van zins zijn de gevolgen daarvan gebruiken en de algemeenheid daarvoor op laten komen. Wanneer mensen al ziek zijn, en daardoor de gevolgen misschien niet in die mate zouden kunnen zien, als mensen die niet ziek zijn, heeft de maatschappij zich de opgave gesteld (of u dat nu wilt of niet) deze mensen daarvoor te behoeden. U kunt zich daaraan onttrekken door af te reizen naar een land, dat zich deze opgave niet gesteld heeft. Secundair spaart u daarmee uw vaderland een hoop kosten. Psychiatrische medicijnen, zoals u de in de psychiatrie verstrekte medicatie noemt, hebben inderdaad en helaas een hoop bijwerkingen. De belangrijkste werking van alle medicatie is echter de door anderen niet beleefde gedachten en beelden (ook wel “wetenschappelijk” hallucinaties en waanvoorstellingen genoemd) te reduceren of, waar mogelijk, te laten stoppen. De achterliggende gedachte is, dat dat een stuk rust geeft waarin de patiënt(e) zich weer tot de (helaas door onze maatschappij genormeerde) normaliteit terug begeven kan.
    Het argument hiervoor dan drugs te gebruiken gaat mijns inziens enigszins mank, omdat de meeste drugs juist deze voorstellingen oproepen.
    Uw betoog, dat THC geen psychose veroorzaakt is correct, ik heb dat ook niet beweert. Ik blijf echter bij mijn standpunt, dat THC psychose versterkt en zelfs een chronificatie teweeg brengen kan. Of u dat wilt aannemen of niet, er zijn bewijzen voor.
    Ik heb in mijn vorige betoog niet beweerd, dat er geen samenhang zou zijn tussen alle componenten waarin een mens zich beweegt en een eventuele verslaving of psychische ziekte.(bedoeld: sociaal, genetisch, psychisch etc.)
    Ik wil hier benadrukken, dat ik ook principieel geen oordeel heb over het al dan niet gebruiken van welke drugs dan ook door wie dan ook. Ik vind alleen, dat de gevolgen daarvan (let wel: ALLE gevolgen daarvan) gedragen moeten worden door de persoon die ze gebruikt en niet door (mede-) mijn belastingcenten in de vorm van ziekenhuizen, afkickcentra, methadonprogramma´s etc.
    Het feit, dat mensen na inzicht in hun problematiek probleemloos afkicken staat als een huis. Kennelijk bent u de psychiater per definitionem, want u heeft de sleutel gevonden tot de genezing van talloze patiënten in vele psychiatrische klinieken wereldwijd. Mijn praktische probleem met die situatie is namelijk, dat het betreffende inzicht door nog geen 10% van de patiënten (die in een klinische of begeleide setting landen) behaald wordt. Het argument is daarmee voor mij niet steekhoudend.
    Ik werk, nog steeds, elke dag, met meerdere drugs- en alchol-verslaafden. Ik zie, nog steeds, elke dag, hoeveel gezinnen kapot gaan, kinderen onderontwikkeld blijven (als gevolg van gebruik tijdens de zwangerschap) Hoeveel mensen doodongelukkig zijn, ziek zijn en zich geen raad meer weten. Mensen, die in hun eigen vuil leven omdat ze te kapot zijn te registreren, dat dat misschien wel niet goed zou kunnen zijn, omdat ze te bezig zijn met scoren en dan te plat zijn om iets te doen. U gaat nu zeggen, dat ik het overdrijf, dat dat slechts de uitwassen zijn, misschien de mislukten, niet de winnaars als u. Dat kan zijn, maar deze mensen bepalen het beleid, dat landen als de onzen hebben gekozen om mensen tegen zichzelf te beschermen. U hoeft deze bescherming, dit politieke (??) spel niet aan te nemen. Zoals gezegd, u kunt zich daaraan onttrekken door een land uit te zoeken, dat een vergelijkbaar beleid niet heeft. Ik denk echter, dat u dat land dan toch niet zo aantrekkelijk zult vinden.

    Als je een jointje ziet als een biertje, dan kan dat nog wel eens lekker zijn, maar er schuilt nog een gevaar.
    Toen wij een jaar of 25 geleden een jointje rookten, toen waren de planten die ervoor gebruikt werden nog niet zo geteeld als nu. Ons jointje van toen is maar ongeveer 20% van de sterkte van een jointje van nu…..Daarmee werd het jointje een Bong als een atoombom. Misschien is het net als bij snel autorijden…er kietelt iets, adrenaline, het kan goed maar ook goed fout gaan…

    PJ Visee

  5. Beste Peter Jan Visee,

    U schrijft: Je komt dan dus van de schizofrene psychose niet meer weg. Je hebt als het ware de verbindingen tussen de diverse hersencellen zo beschadigt, dat ze irreparabel geworden zijn.

    Ik ben erg benieuwd of u kunt verwijzen naar de documentatie / het onderzoek, waaruit dit blijkt? Of het bewijs hiervan zelf uitleggen kan?

    Er gaan diverse verhalen de ronde over het goedje cannabis. THC aan de ene kant en dan nog een ander stofje (waarvan ik de naam niet uit mijn hoofd weet) aan de andere kant. En precies van dat stofje wilde men een anti-psychoticum maken.

    U stelt dat je van de (schizofrene) psychose niet meer weg komt. Daar ben ik dus niet zo zeker van. De angst welke ingeboezemd wordt, met de noemer ‘chronisch’ mag ook niet onderschat worden. Ik ben van mening dat je wel héééél zeker van je zaak moet zijn, wil je een dergelijk iets aan een mens (als proffesional) meegeven.

    Waarom ben ik zo benieuwd naar de bewijzen? Ik heb ook wel begrepen, dat mensen met psychische moeilijkheden in samenhang met cannabis, na verloop van tijd, na het stoppen, weer automatisch in hun normale doen terecht kwamen.

    Ik zou graag met mijn eigen ogen, een kleine analyse uitvoeren op de wetenschap hierover.

    Groetjes L

  6. […] berichten IntroductieSchizofrenie, Drugs en VerslavingsproblematiekHallucinaties: de visioenen en stemmen van schizofrenie en de bipolaire stoornisPsychose: Vriend in […]

  7. In cannabis zit niet enkel THC, maar ook CBD. CBD tempert de psycho-activiteit van THC en heeft tevens een anti-psychosewerking, naast haar ontstekingsremmende en pijnstillende werking. CBD werkt beter dan alle anti-psychotica die er momenteel op de markt is, want er zijn geen bijwerkingen behalve dan dat je je plots goed voelt. Daarom roken ook zoveel mensen met psychoses en schizofrenie cannabis. Maar laat die mensen dan ook de mogelijkheid om een goeie cannabisvariëteit te kunnen roken: eentje met veel CBD … Legaliseer en laat iedereen zelf kweken zoveel hij/zij wil! Ik las trouwens dat moderne anti-psychotica je leven met 22,5 jaar kan verkorten door een plotselinge hartdood. :/

Plaats een reactie