Hallucinaties: de visioenen en stemmen van schizofrenie en de bipolaire stoornis

Door:    Sean Blackwell (http://www.youtube.com/user/bipolarorwakingup)

Vertaald door:  Sharon

Dingen zien die niemand anders ziet

“Volgens het woordenboek van Cambridge, is een hallucinatie: wanneer je iets hoort, ziet of ruikt dat niet bestaat. En omdat het iets is dat niet bestaat, ziet de moderne psychiatrie dit als het betekenisloze, slecht functioneren van verstoorde hersenen; een gevaarlijke gebeurtenis die gestopt moet worden door het gebruik van medicatie. Op het eerste gezicht is dit heel logisch want als je dingen ziet die absoluut niemand anders kan zien, is de kans groot dat je aan een serieuze geestelijke ziekte lijdt. Tenminste, dat is wat ik dacht tot ik zelf een aantal hallucinaties meemaakte.

Tijdens mijn eigen bipolaire ontwaking, nu 13 jaar geleden, dwaalde ik letterlijk wat doelloos door een winkelcentrum tot ik het nummer ‘The Wanderer’ http://www.youtube.com/watch?v=FBtmaq0J2kU via de speakers van het winkelcentrum hoorde. Of zat die muziek in mijn hoofd? Tot op de dag van vandaag weet ik het niet.

En toen ik een paar dagen later op de vloerbedekking van een hotelbalzaal lag terwijl ik naar de witte lichten van een kroonluchter staarde, werd een licht in het midden van de kroonluchter opeens roze.

Daarvan weet ik zeker dat het een hallucinatie was maar voor mij was het op dat moment bepaald geen teken van geestelijke ziekte want toen ik door het winkelcentrum dwaalde en ‘The Wanderer’ werd gedraaid, gaf dit een soort betekenis aan de hele ervaring. En toen dat licht in roze veranderde, vatte ik dit op als de duidelijke boodschap van God dat een deel van mijn bipolaire ontwaking geëindigd was en dat ik op de één of andere manier een geschenk van liefde ontving.

Maar wat ik toen niet wist, was dat dit soort ervaringen gewoonlijk vaak voorkomen bij bipolaire mensen die subtiele, bijna vriendelijke hallucinaties ervaren die spirituele boodschappen lijken door te geven. Soms kunnen het geruststellende boodschappen zijn zoals het horen van de stem van God, Jezus of misschien die van een dood familielid die ‘ik hou van jou’ zegt.

Maar de boodschappen kunnen ook erg uniek en specifiek zijn. Een meisje dat ik ken hoorde een groep Vikingen ‘Happy Birthday’ voor haar zingen en liet haar op die manier weten dat ze opnieuw geboren werd.

Auditieve hallucinaties – stemmen – kunnen ook advies geven over hoe je je leven moet leiden. Zo werd bijvoorbeeld één meisje verteld haar dat ze haar huis op orde moest krijgen. Andere stemmen kunnen juist erg specifiek en pragmatisch zijn zoals; “Ga voorlopig door met het slikken van je medicatie,” zoals één persoon werd gezegd. En een ander werd eenvoudigweg verteld naar binnen te gaan omdat het buiten te gevaarlijk was.

Visuele hallucinaties kunnen dezelfde soort geruststellende of hulpverlenende boodschappen overbrengen en vaak worden deze boodschappen gebracht door spirituele boodschappers zoals engelen, heiligen of Jezus maar de boodschappen kunnen ook heel symbolisch zijn. Mijn nicht kreeg tijdens een massage een hallucinatie of visioen van een schelp die voor haar in het water dreef. Pas later kwam ze erachter dat haar masseuse Iemanjá, de Braziliaanse godin van de zee aanbad. Dus ook al bestaan ze niet voor anderen, kunnen de stemmen en visioenen die de psychiatrie vooral afdoet als hallucinaties, een betekenis voor ons hebben die we heel inspirerend zouden kunnen vinden.

Zoals je je misschien herinnert van mijn laatste video over paranoia, kunnen hallucinaties in tegenstelling tot deze vriendelijke gezichten die inspirerend zijn, je ook je rot doen schrikken. In feite zijn het dit soort tegengestelde auditieve hallucinaties die het meest geassocieerd worden met schizofrenie. De boodschappen kunnen behoorlijk destructief zijn en bijvoorbeeld vertellen dat je jezelf of misschien andere mensen zoals een ouder moet doden.

Een normaalgesproken verontrustende soort hallucinatie is wanneer iemand het gezicht van een persoon ziet transformeren tot het gezicht van iemand anders. Het was op het moment dat ik dit veranderingsfenomeen tegenkwam, dat ik de betekenis begon te zien van deze verontrustende hallucinaties.

Een man met wie we vorig jaar werkten, begon het gezicht van zijn dode ex-vriendin die zelfmoord had gepleegd te zien in het gezicht van zijn huidige vriendin. Toen hij later in het diepst van zijn bipolaire psychose uitgebreide conversaties begon te voeren met de geest van dit meisje die vertelde dat het tijd voor haar was hem te verlaten, begon ik me te realiseren dat verontrustende hallucinaties vaak gerelateerd zijn aan traumatische ervaringen.

Eigenlijk is het zoiets als het meedragen van een onopgeloste, traumatische kwestie in ons lichaam in de vorm van gevangen energie. Eckhart Tolle (www.eckharttolle.com) heeft hieraan gerefereerd als het ‘pijnlichaam’. Ieder van ons draagt een bepaald niveau van gevangen, traumatische energie in dit pijnlichaam.

Openstaan voor de mogelijke wijsheid van de Ziel

Maar als het loslaten van dit trauma absoluut van essentieel belang is voor de gezondheid van je ziel, zal de traumatische energie meestal een hallucinatie creëren in de vorm van een stem of een beeld dat je dwingt zijn bestaan te erkennen.

Op deze manier kan een hallucinatie simpelweg gezien worden als een krachtige droom die van het allergrootste belang is. Het is de boodschap van je ziel die eist om gehoord te worden.

En als het eist gehoord te worden, waarom lijkt het dan beangstigend of slecht te zijn? Meestal is het beeld een manifestatie van je eigen angst, zoals een droom die in een nachtmerrie verandert. En hoe angstiger je was tijdens het ervaren van een specifiek trauma in je leven, des te beangstigender zal de hallucinatie zijn.

Dr. John Weir Perry was de eerste psychiater die ik tegenkwam die de connectie beschrijft tussen begraven trauma en hallucinaties. R.D. Laing linkte schizofrenie al aan kindertijd trauma in de zestiger jaren. En meer recent is Dr. Rufus May, zelf een voormalig schizofreen, enigszins beroemd geworden door de documentaire “The Doctor who heares Voices”  waarin hij het idee verdedigt dat door therapie auditieve hallucinaties geheeld kunnen worden als je zorgvuldig aandacht schenkt aan wat ze te zeggen hebben.

En ook al heb ik me niet verdiept in formeel onderzoek naar de duizenden e-mails die ik de laatste twee jaar heb ontvangen, begon ik te verwachten dat mensen die sterke en beangstigende hallucinaties ervoeren, zeer vaak een hele moeilijke jeugd hadden waar fysiek en / of seksueel misbruik plaatsvond.

Bepaalde onderzoeken bevestigen deze hypothese. In 2006 rapporteerde www.pscychcentral.com dertien verschillende onderzoeksstudies die bewijzen dat tussen de 51% en 97% van de mensen die aan schizofrenie lijden lichamelijk of seksueel misbruikt zijn. Uit een Nieuw-Zeelandse studie bleek dat zeventien van de tweeëntwintig patiënten die tijdens hun kindertijd misbruikt waren, hallucinaties, waanideeën en / of gedachtestoornissen hadden – de voornaamste symptomen van schizofrenie. En tot slot vond de non-profit organisatie Intervoice www.intervoiceonline.org, die eveneens gelooft in het luisteren naar de stemmen van auditieve hallucinaties, dat 75% van de volwassenen en 85% van de kinderen ‘stemmen’ hoorden die direct terug te voeren waren tot specifieke trauma’s in hun leven.

Dus eerder dan hallucinaties beschouwen als betekenisloos omdat ze niet echt zijn, moeten we ze beginnen te zien als speciale boodschappers van onze zielen: Boodschappers die ons proberen te helpen helen.

Soms spreken ze tegen ons op zachtaardige, geruststellende manieren die ons inspiratie en leiding geven en op andere momenten kwellen ze ons vanwege het negeren van onze diepste gevoelens. In ieder geval moeten we, als we hopen te helen, beginnen met luisteren naar deze boodschappers en zorgvuldig aandacht besteden aan wat ze te zeggen hebben. Wat je zou kunnen helpen dit te doen, is ten eerste in gedachten houden dat de hallucinatie je nooit kwaad kan doen. Het is geen fysieke dreiging; het is een projectie van jou die symbolisch geïnterpreteerd moet worden en niet concreet.

Ten tweede; de donkerdere hallucinaties zijn hier niet om de echte jij te doden maar ze zouden wel je ego kunnen willen doden. En soms is het verschil moeilijk te onderscheiden. Dat is waarom het ware moed vereist je bezig te houden met deze spirituele krachten. Maar wanneer je het doet, is zoals bij alle aspecten van psychose de sleutel tot het helen van je hallucinaties, je aan hen over te geven.

Dus in plaats van jezelf te medicaliseren of te bidden dat ze weggaan, zou je misschien kunnen overwegen naar hen toe te gaan voordat ze naar jou toe komen. Om dit te doen kun je eenvoudig op je bed gaan liggen, heel stil worden en ze in je leven uitnodigen. Dan, wanneer je hun aandacht hebt, zou je met hen kunnen praten en je zou hen in op de eerste plaats kunnen vragen; “Wat doen jullie hier?!”.

Herinner jezelf eraan dat deze donkere energieën zich alleen maar voeden met jouw angst. Dus als je de moed kunt vinden om jezelf eenvoudigweg voor hen te openen, zal de liefde die voortkomt uit jouw openheid hen doen vertrekken. (Als je dit idee te beangstigend vindt, zorg er dan voor dat iemand bij je blijft voor steun. Het is altijd gemakkelijker dit soort dingen te doen met de hulp van iemand anders.)

Bij sommige mensen kunnen deze energieën, wanneer ze ons pijnlichaam verlaten, voelen als een waar exorcisme. Dit is wat één van mijn vrienden op www.newlightbeings.com te zeggen had toen haar demonen haar verlieten; “Ik zag altijd overal de zwarte schaduwen van monsters. Maar toen de demonen vertrokken, verdwenen ook de (ergste) visuele hallucinaties.”

“Het voelde zo puur toen ze uit mijn lichaam gezogen werden! Het was alsof al het vuil van de wereld diep in mijn ziel leefde. En het werd er krachtig en sterk uitgezogen.”

“Alles zag er helderder, vrolijker uit. KRISTALHELDER. Ik was een baby.”

En als je tenslotte de moed ontwikkelt die innerlijke demonen onder ogen te zien, zou je misschien het boek ‘The Red Book’ van Carl Jung willen bekijken.* Toen Carl Jung nog praktiserend psychiater was, begon hij zelf te lijden aan schizofrenie.

Illustratie uit het Rode Boek van C.G. Jung

Maar in plaats van psychiatrische behandeling te zoeken, begon hij een dagboek bij te houden waarin hij de intieme conversaties documenteerde die hij voerde met de verschillende entiteiten die hij in zijn eigen geest tegenkwam.

Het boek bevat ook veel afbeeldingen die Jung schilderde teneinde deze begraven delen van hemzelf te integreren. Ook al beschouwde hij dit boek als zijn beste werk, heeft hij het nooit gepubliceerd – wetende dat de wereld niet klaar was voor wat hij te vertellen had. Maar bijna vijftig jaar na zijn dood is het boek uiteindelijk in 2009 uitgebracht en het belooft één van de meest veelbelovende boeken te worden van onze tijd.

Dus het lijkt er zeker op dat wanneer het gaat om de spirituele rijken van onze eigen ziel, de wereld eindelijk wakker wordt.”

* Noot van de vertaler: het boek is helaas vrij prijzig. (165 euro)

Illustraties o.a. afkomstig van het Algemeen Dagblad en Kathrin in België