Het Geboorteproces van Nieuwe Gedachten Stimuleren

Er zijn duizend-en-één redenen te bedenken waardoor iemand tijdelijk even ‘gek’ kan worden. Er zijn ook vele mogelijkheden om weer grip te krijgen op de situatie en er bovendien nog sterker uit te komen dan voor een ‘psychotische’ episode. Binnen het Psychose Anders project proberen we niet alleen mensen te laten zien dat een psychose  zinvol kan zijn, maar we proberen ook tips en handvatten aan te reiken om zelf aan het werk te gaan om de achtergronden van een psychose te achterhalen.

In deze bijdrage staan we stil bij een methode die je het ‘geboorteproces-van-nieuwe-gedachten-stimulering‘ zou kunnen noemen. Dit is overigens een methode die voor iedereen – met of zonder psychose in de rugzak – waardevolle vruchten kan afwerpen.

De aanname achter deze benadering is dat we allemaal in ons leven onze eigen vaste patronen, structuren en gewoontes hebben ontwikkeld. Zo hebben we ook vrij vaste manieren om te kijken naar bepaalde zaken in ons eigen leven, en de manier waarop de wereld in elkaar steekt. Tegelijkertijd leeft er in ons allen ook een soort sluimerend, wellicht haast goddelijk verlangen naar verandering, naar nieuwe ideeën, nieuwe gedachten.

afbeelding afkomstig van Kora Organics

Als je bereid bent om je te openen voor zaken als een ‘zelfgenezend proces’ dan is een logisch gevolg daarvan ook dat je je opent voor het ‘baren’ van nieuwe gedachten.

Aan dit baringsproces zitten twee kanten: ten eerste moet er ruimte worden gemaakt voor iets nieuws; er moet als het ware een babykamer worden ingericht. Ten tweede houdt het ook vaak in dat de oude rommel in die kamer dient te worden opgeruimd, want een babykamer die tegelijkertijd een stoffig opslaghok is, is natuurlijk een ongewenste combinatie voor nieuw leven.

Als je deze methode wilt gebruiken, loop je de kans dat er twee processen tegelijkertijd werken: een scheppings- en een afstervingsproces.

RUIMTE MAKEN VOOR HET NIEUWE

Om het nieuwe toe te laten dien je vooral een soort interne ‘klik’ te maken, waardoor je je opent voor nieuwe gedachten. Een effectieve manier is door op de momenten waarop je veelal het meeste scheppende potentieel hebt, namelijk net vóór het slapen gaan en net ná het wakker worden, tegen je zelf te zeggen (hardop of stil): “Ik wil nieuwe gedachten ontvangen”, “Ik open me voor nieuwe gedachten” of “Nieuwe gedachten? Laat ze maar komen, ik ben er klaar voor”.

Je kunt er ook voor kiezen om deze sympathieke uitnodiging overdag ook nog regelmatig te herhalen, en misschien kun je er soms even – al dan niet meditatief – voor gaan zitten.

Deze niet-specifieke uitnodiging geeft je eigen onbewuste wijsheid de kans om je iets nieuws aan te reiken. Met wat geduld en met wat observatie-vermogen zul je dan merken dat er zich nieuwe gedachten gaan aandienen. Alleen zijn deze nieuwe gedachten vaak een concurrent voor de oude, bekende en diepgewortelde gedachten. Dit brengt ons dan ook bij het tweede proces.

ENKELE DAGEN UITZITTEN OM OUDE GEDACHTEN TE LATEN AFSTERVEN

Het scheppingsproces gaat vaak gepaard met een afstervingsproces van oudere gedachten en patronen. Dit afstervingsproces is niet aangenaam. Het voelt onprettig en soms geeft het een raar gevoel van leegte, alsof ergens een deel van jezelf dood gaat.

Somnium door Dan May

Deze oude gedachten geven zich echter niet zomaar gewonnen en zullen alles in het werk stellen om toch te mogen blijven; ze zullen schreeuwen, ze kunnen oude angsten oproepen, ze zullen de wildste argumenten van stal halen om je te paaien ze toch binnenshuis te houden.

Het is dan echter de kunst om niet werkelijk in discussie te gaan. Je kunt beter ‘mindful’  observeren hoe ze aan het springen en doen zijn, waarbij je ook de aantrekkingskracht voelt om weer gewoon het oude te omarmen, omdat het zo bekend was. Het is als een verslaving waar je van moet afkicken. Het goede nieuws is, dat het ergste vaak binnen een dag of drie wel achter de rug is.

De vraag is dan echter of je het lef en de durf hebt om deze dagen door te komen, waarbij je echt even moet omgaan met een soort overlijden van een deel van jezelf. Je mag er volop bij huilen, maar het is wel zaak dan door te zetten. Een goede tip hierbij is dat je het echt moet ‘uitzitten’, in die zin dat de tijd er wel voor zorgt dat die oude gedachten afsterven. Hierbij kan het heel behulpzaam zijn om domme films te kijken, veel te wandelen, spelletjes te spelen, wat onzinnig rond te surfen op internet. Het gaat er vooral om dat je de tijd doorkomt, zonder die oude gedachten te voeden.

ENKELE BRUIKBARE METAFOREN

Om het geboorte- en afstervingsproces te begeleiden kan het soms handig zijn om bepaalde metaforen in te zetten om het geheel beter in te kaderen. Hieronder doe ik een aantal suggesties.

Explosie op Rotonde

Je kunt je voorstellen dat er een krachtige explosie heeft plaatsgevonden op en rond een rotonde, waardoor het niet langer mogelijk is om er gebruik van te maken. De wegen die normaal via de rotonde liepen kunnen daardoor ook niet meer gebruikt worden. Dit leidt tot verwarring, tom-toms die foute informatie geven, onduidelijkheid over hoe je dan je doel moet bereiken e.d. Het vergt dan wat geduld om het besef te laten indalen dat er meerdere wegen leiden naar je bestemming, en dat er op de plek van de Rotonde iets anders kan gaan groeien, en misschien levert de nieuwe route ook veel meer plezier op.

Herseninfarct

Een andere metafoor kan zijn het stoppen van de toevoer van bloed aan bepaalde delen van je hersenen, waardoor er tijdelijk bepaalde functionaliteit wegvalt. De neuronen in je hoofd hebben dan even de tijd nodig om in al hun plasticiteit nieuwe verbindingen te leggen waardoor ze later weer in staat zijn om gewoon te functioneren, met daarbij allerlei nieuwe mogelijkheden.

Current van Vladimir Kush

Ingesleten stromen blokkeren

Dan zou je nog kunnen gebruik maken van de metafoor van de waterstroompjes die zich door een landschap hebben gevormd. Deze worden dan plots geblokkeerd door een paar stevige rotsblokken waardoor er tijdelijk wanorde en chaos ontstaat. Door geduld te betrachten gaat het water vanzelf nieuwe wegen vinden om weer te gaan stromen.

CONCLUSIE

Dit proces van verandering is iets waar we eigenlijk standaard een weerstand voor hebben. Het is immers veel aantrekkelijker om lekker vast te houden aan het bekende. Als je echt serieus nieuwe gedachten wil uitnodigen in je wereldbeeld, dan impliceert dat uiteindelijk ook dat oude gedachten herzien dienen te worden, en in sommige gevallen volledig verworpen. Het is dan ook een teken van wijsheid als je in staat bents om te veranderen en toe te geven dat bepaalde dingen niet meer passen.

Wees tijdens dit geboorte- en sterfproces vooral lief voor jezelf en vertrouw op de wijsheid van je lichaam.