Psychiatrisch kopstuk Jim van Os over de DSM: “Ik gebruik ‘m nooit.”

(artikel door Christina)

In een artikel in de krant Trouw van zaterdag 26 januari 2013 verscheen een interview met ‘snoeiharde opvattingen‘, zoals de journalist het noemt, van psychiater Jim van Os (zie afbeelding) over de nieuwe DSM-5. Van Os is medeopsteller van dit psychiatrische handboek. In de afgelopen zes jaar werkte hij samen met 250 andere vooraanstaande psychiaters in werkgroepen aan de totstandkoming van deze nieuwe versie van de DSM, die komend voorjaar verschijnt.

Jim van Os

Een soort zeventiende-eeuwse geneeskunde

Van Os: “Dat is hét grote probleem van de psychiatrie. Er worden geen oorzakelijke diagnoses gesteld – niet zoals een sputumkweek bij tuberculose. Eigenlijk is het een soort zeventiende-eeuwse geneeskunde: je hebt koorts, of koorts met bloedplassen.

Op dat niveau zitten we in de psychiatrie. We hebben nog geen enkele test, voor geen enkel psychiatrisch ziektebeeld. Omdat we het brein niet begrijpen. Gedachten en gevoelens kunnen we niet een op een herleiden tot moleculaire processen, genen verklaren heel weinig. Terwijl de DSM dat wel suggereert: dat er echte ziekten in staan, die te herleiden zijn tot echte processen in het brein.”

Pseudo-kennis

In tegenstelling tot Dick Swaab vindt Van Os dat wij ‘niet ons brein zijn‘: “Hoe brein en geest zich tot elkaar verhouden, weten we gewoon nog niet (….) wat is het nut van een diagnose? In principe is het niet meer dan een uitspraak, op basis van de klachten, over wat je als patiënt kunt verwachten, en over een passende behandeling. Het probleem is dat diagnoses in de praktijk veel meer betekenen. Door het woord schizofrenie te gebruiken geef je er betekenis aan: het is iets heel ergs. Voor patiënten is de boodschap dat ze een ziek brein hebben en dat ze levenslang pillen moeten slikken. Stereotypering en stigmatisering, op basis van pseudowijsheid en pseudokennis.”

Etiketteringsindustrie

Van Os zegt dat er zoveel verschillen zijn tussen depressieve patiënten, bijvoorbeeld, dat je ‘het label net zo goed achterwege kunt laten.’ “Als je een etiketteringsindustrie begint, moeten de etiketten wetenschappelijk wel te verantwoorden zijn. En het moet duidelijk zijn wat ze betekenen voor behandeling en prognose. Een DSM-label zegt daar eigenlijk heel weinig over, dus in die zin geven ze patiënten weinig houvast. Antidepressiva worden bij depressies en bij allerlei andere aandoeningen voorgeschreven, dwars door de DSM heen. Dat geldt voor vrijwel alle behandelingen in de psychiatrie.”

Op de vraag hoe Van Os zelf een classificatiesysteem zou maken, antwoordt hij: “Een lijstje van hooguit tien brede syndromen, zoals angst, depressie, psychose. Dan ben je klaar. Dergelijke verzamelcategorieën zijn veel te breed voor stigmatisering, dus dat is ook een groot voordeel.”

Volgens Van Os zou er veel meer naar de zorgbehoefte moeten worden gekeken, en hij had gehoopt dat er zo’n soort systeem in de DSM-5 zxou komen toen hij toetrad tot de commissie. Maar dt is niet gelukt. Op de vraag of hij zelf de DSM weleens uit de kast haalt, schudt hij het hoofd: “Nooit.” 

De criteria zijn zo flexibel, je kunt iemand altijd wel iets op zijn hoofd plakken. Tachtig procent van de antidepressiva wordt voorgeschreven door huisartsen. Voor Ritalin geldt iets soortgelijks: zestig procent van de recepten wordt niet door kinderpsychiaters maar door andere hulpverleners voorgeschreven.”

Psychische oorzaken voor psychiatrische ziektebeelden

“Nu komen we erachter dat er misschien ook psychische oorzaken zijn voor psychiatrische ziektebeelden. We denken dat er bij ziekten als schizofrenie of depressie allerlei symptomen zijn die weer andere symptomen oproepen. Als je somber bent, ga je vanzelf denken dat mensen negatief over je denken. Die gedachten kunnen stemmen worden die je dat vertellen. Dan ga je je misschien wel terugtrekken, je komt niet meer de deur uit ien gaat jezelf verwaarlozen. Anderen worden er misschien wel heel angstig van, gaan mensen in paniek opbellen of veel drinken. Die oorzakelijke ketens hebben we wellicht gemist. We gingen er te veel vanuit dat symptomen braaf allemaal tegelijk ontstaan door een genetisch probleem. Alsof het levensverhaal van patiënten er helemaal niet toe doet.”

Het interview is twee maanden na publicatie gratis te lezen op de website van Trouw. Je kunt het ook eerder lezen door ervoor betalen via de site van Trouw. De titel van het artikel is ‘Angst, depressie, psychose…klaar‘. Je kunt er via een tweet van Maurits1990 wel iets van lezen.

Update 15 april 2013:  Inmiddels is het gehele artikel inderdaad netjes te lezen op de website van Trouw. Klik daarvoor op: ‘Angst, Depressie, psychose…klaar‘.

Update 16 april 2013: In een uitzending van Labyrint komt Jim van Os aan het woord in een kritische analyse van DSM V, waarin hij samen met psychiater Allen France en ervaringsdeskundige Wilma Boevink ook spreekt over de medicalisering van normaal gedrag. Je kunt de uitzending bekijken via de tweede Psychose Anders site.

 

 

20 Reacties

  1. Wat fijn dat een ingewijde met dergelijke mening in de MSM te lezen valt! M’n vertrouwen in ons zelfherstellend vermogen t.o. de collectieve cultuurpsychose is weer een beetje gesterkt. “Nu komen we erachter dat er misschien ook psychische oorzaken zijn voor psychiatrische ziektebeelden.” – dat is toch bijna schattig?

  2. Dat zeg je mooi, Tim: ´bijna schattig..`
    Jammer dat het Jim niet gelukt is iets van zijn ideeën in de DSM-V te krijgen, maar dat had ik ook eigenlijk niet verwacht..

    Caroline

  3. Psychiatrie betekent geld en macht. Een carrousel van pillen. Van jongs af tot in de kist. De DSM die eraan komt betekent voor elke emotie een ziekte en dat betekent weer meer pillen. Via de eerstelijnsgeneeskunde ( de huisartsen) start de routinematige behandeling, via de ggz en psychiatrie. Geraak maar eens uit dit kluwen van levenslange dwang. En dan maar schrikken van de levende projectielen die rondelopen zoals Zweeds drama, Kim De Gelder, schuttersfestijnen , gezinsdrama’s en zelfdodingen. De agressie die voorkomt uit psychotrope pillen hebben helaas nog niet veel mensen wakker geschud. Hoeveel doden moeten er nog vallen?

  4. Wel jammer vind ik dat de journalist (zie het volledige interview) niet doorgevraagd heeft.
    Als de conclusie van Jim van Os is dat psychiaters ‘gewoon niet veel weten’ – hoe kan het dan dat ze het WEL aandurven om zeer zware medicijnen voor te schrijven, die de organen en ook het brein aantasten en zelfs ernstig kunnen beschadigen? En dit ‘levenslang’? Zonder enig duidelijk bewijs dat dat het antwoord biedt of zelfs maar werkelijk helpt op enige wijze?
    Dus ik had graag gezien dat Van Os naast de vraag ‘gebruikt u de DSM weleens’, ook gevraagd was naar hoe vaak hij recepten voor pillen uitschrijft – en WAAROM dan, gezien deze opvattingen over de ‘zeventiende eeuwse’ psychiatrie.

    • Helemaal mee eens, Christina en mijn complimenten voor je artikel! Maar wat let je? Is het wellicht een idee om als redactie van PsychoseAnders deze beste man een keer zelf te interviewen? (Gewoon zomaar een idee….;-)
      Groet,
      Sharon

      • Aan jou de eer, Sharon…. Op dit moment voel ik er niet voor veel tijd te steken in dingen die mij kwaad maken! 🙂

  5. Zie mijn reacties op : Dick Swaab, Succesjager of Wetenschapper? (http://bit.ly/UN8XYw) en High Giftedness (2) (http://bit.ly/WcIiGS)

  6. Lang leve Jim Van Ost!

    O hoe absurd, oh what a waste.. Het enige positieve aan heel die psycho-labeling, psycho-farmaca, psycho-“ik dénk er alles van te weten” (maar eigenlijk begrijp je er geen snars van) is – volgens mij – dat het de patiënt werkelijk kan transformeren tot “patiënt”, tot iemand die Geduldig een (misschien zelfs de meest onwaarschijnlijke) weg inslaat om toch maar van zijn of haar échte problemen af te komen. Zichzelf zo herontdekt, ongeacht de inspanningen, doorzettingsvermogen en groeiende vastberadenheid die daarvoor nodig zijn…
    “Yes you can.”

  7. L. Heeft in april 2013 gevraagd deze reactie te verwijderen, wat ik dan ook gedaan heb.

    • Hi L,

      zeker kan je veel zelf doen.. ik ben inmiddels met alle meds gestopt, alleen nog thyrax (schildklier, door lithium slikken) en chinese kruiden.
      Op mijn site ga ik binnenkort een uitbreiding schrijven over wat je allemaal zelf kan doen en ik ontvang graag uitbreiding van andere mensen! Op korte termijn komt er ook een deel met verhalen over opname en psychiatrie, met eigen verhalen maar ook van anderen om een completere site te creeeren.

      groetjes, Caroline
      beterinbalans.weebly.com

  8. Beste L, wat een nare ervaring voor je die opname! Je komt erg sterk over in de uiteenzetting van je zienswijze. Ik heb zelf erg veel geleerd van mijn psychose, het heeft mijn leven veranderd. Ik ben na een week al gestopt met Zyprexa, en 6 maanden na de psychose was ik medicatie-vrij. Nooit meer nodig gehad. Heb je iemand waar je de achterliggende aanwijzingen van je onderbewustzijn mee kan bespreken, een coach, goede psycholoog ofzo?
    En welke meeting is dat in Maastricht, heb je een linkje voor me misschien? Wil ook graag daarheen om een tegengeluid te horen.
    Heb zelf de psychiater die me destijds heeft ‘behandeld’ een brief gestuurd in de trant van ‘ik ben genezen en jij dacht met al je opleiding dat het levenslang zou zijn..’, niets op gehoord uiteraard.
    In elk geval klasse dat je opgekrabbeld bent en maak er wat moois van! Tim

  9. Hi Caroline,

    Bedankt voor de site!Ik heb een stukje van de workshop/cursus gelezen en het klinkt als een heel goede en effectieve manier om vervelende symptomen te bestrijden.
    Goed dat u de site hebt opgericht.

    Groetjes,
    L.

  10. Hoi Tim,

    thanx voor je reactie!Heb ook al best lang met (ongeveer)deze gedachten rondgelopen en er dus ook wel lang over nagedacht,daarom dat het zo zeker klinkt.Maar normaal ben ik best onzeker over wat ik denk,vooral omdat ik me ervan bewust ben dat ik nog weinig weet.Daarom dat ik ook opensta voor veel dingen.Hoedanook,dit is de site van de meeting in Maastricht(was voor mij ook ff goed zoeken):

    Klik om toegang te krijgen tot deelnemerssymposium.pdf

    Maar wat knap van je dat je zo snel van je medicatie af was!(je bent zeker niet opgenomen geweest?)en goed dat je ook geen medicatie meer nodig hebt,laten we hopen dat het zo blijft.Na mijn opname zou ik dezelfde psychiater als mijn 2nd opinion krijgen maar daar heb ik dus een stokje voor gestoken.(trouwens,toen ik heb na mijn opname even sprak,zei hij ook van die dingen waarbij hij er gewoon om vroeg om hem niet als psychiater te nemen,dus blijkbaar wou ie het zelf ook gewoon niet.)Krijg nu dus een andere psychiater maar heb hem nog niet ontmoet/gesproken,zal ergens deze maand wel gebeuren.In de tussentijd sprak ik met een soort vertrouwingspersoon alleen hebben we nog niet echt goede/diepzinnige gesprekken gehad omdat ik tot ong.3 weken geleden ontkende dat ik een psychose had gehad.Maar ik krijg dus nog een psychiater waarmee ik dingen kan bespreken alleen weet ik dus nog niet wat zijn visie over psychoses is.
    Toch goed dat je dat je die mail naar die psychiater hebt gestruurdt,misschien zet het hem wel aan het denken.
    Nou,het beste en dan zie ik je waarschijnelijk wel bij het symposium psychose.

    Groetjes,L.

    • Hoi L.,
      Weten dat we eigenlijk niet zoveel weten is eigenlijk best wijs 🙂
      Ik ben niet verplicht opgenomen geweest nee, maar ben wel vrijwillig een aantal weken naar een antroposofische kliniek gegaan om in een veilige omgeving af te kicken.
      Mijn verhaal staat hier ook de site trouwens: https://psychoseanders.wordpress.com/2011/04/20/890/
      Het is ondertussen jaren geleden en ik maak me totaal geen zorgen meer om een terugval, zolang ik mijn hart maar blijf volgen, ‘mindful’ probeer te zijn zodat ik mijn onderbewustzijn de ruimte geef.
      Goed dat je protesteerde tegen een second opinion van DEZELFDE psychiater! Ik hoop dat de nieuwe psychiater je de ruimte geeft te praten over je ervaringen met het leven, daar moet echt aandacht voor zijn (naast levensstijl/voeding), niet alleen voor begrip van je ‘ziekte’. Veel psychiaters willen niet op de inhoud van de psychose zelf ingaan terwijl ik en vele anderen juist erg veel hebben gehad aan het leren van die psychose.
      Bedankt voor de link, ik ga ernaar kijken! Lijkt me leuk je daar even te spreken, interessant in elk geval! Zoek me maar even digitaal op, dan kun je me misschien herkennen als ik daar rond loop.
      Heldere toevoeging in je laatste bericht overigens!
      Succes & groetjes, Tim

  11. PS:Ik zei wel in mijn vorig bericht dat psychiaters automatisch medicatie voorschrijven in geval van een psychose,maar er zijn dus ook psychiaters die dat niet doen.En of professor van Os aan iedereen met een psychose medicatie voorschrijft weet ik ook niet.Dus hierbij een correctie.(ondanks dat ik behoorlijk boos was toen ik dat schreef,klopt de rest in mijn ogen wel.)

  12. Wat een onzin! Ik werd als psychiatrisch patiënt door de psychiater echt wel van twee kanten bekeken en naast medicijnen werd mij ook aangeraden therapie te gaan doen. Psychiaters krijgen feiten voor hun neus waaraan onmiddellijk gewerkt moet worden, ze gaan er echt niet in den beginne van uit dat iets al of niet genetisch is. Dat soort zaken wordt juist opgespoord. En hoeveel begrijpen we van andere ziekten zoals bv. kanker, hoge bloeddruk, allergie, om er maar een paar te noemen? En hoe vaak begrijpen medici niet waarom bepaalde medicijnen, ook tegen lichamelijke ziekten, werken, maar weten wel dát ze werken? Ik ben overigens van mening dat huisartsen zich ver moeten houden van het voorschrijven van psychiatrische medicatie want op die manier gooi je inderdaad de knuppel in het hoenderhok.

  13. Ben het helemaal eens met Leo, ik heb alleen maar goede ervaringen met mijn psychiater (s). Maar voor een goede relatie moet je er zelf ook energie in steken. Een psychose wil ik nooit meer mee maken, daarom heb ik altijd trouw mijn medicijnen geslikt.

    Dat is wat ook een psychiater wil, dat je geen depressie of psychose meer zult meemaken, dat is zijn vak. Op het moment dat je een tijd stabiel bent, ja ook met de vreselijke bijwerkingen, dan kun je rustig (rustig!) gaan experimenteren tot je het punt bereikt waarop je je het beste voelt.

    Wees constructief ipv tegen alles aan te schoppen, dan blijf je in de neerwaartse spiraal zitten en daar heb je helemaal niets aan. Ik zit al 25 jaar in de psychiatrie en het gaat niet hard met de medicijnen maar Haldol was echt verschrikkelijk. Daar is al een stuk gewonnen.

    Een nier is een nier, een long een long, psychiatrie is complex en niet in hokjes te vangen, ieder mens is anders in zijn hoofd. Een bekwame psychiater zal hier goed mee omgaan. Maar dan moet je niet kwaad tegenover hem gaan zitten, dat het iedereens schuld is. Het is jouw leven, moeilijk jazeker, maar daarom geen excuus dat de psychiater je niet goed inschat. Zelluf meedenken!!

    Goede relaties beginnen met een positieve attitude. Altijd. En dan blijft die DSM V in de la. Wedden?

    Ja en natuurlijk zijn er slechte psychiaters, maar er zijn ook slechte stratenmakers, glazenwassers, leraren, managers, politici…

  14. Reactie naar Leo en Olga.
    Leo, je hebt het over ‘andere ziekten’ – deze site (en niet alleen deze site) gaat er nadrukkelijk van uit dat een psychose géén ziekte is.
    Na bijna 25 jaar kan ik zeggen dat het wel degelijk mijn indruk is dat de psychiatrie in het algemeen is doortrokken van het idee dat een psychose een fysiek iets is en dat er problemen in de hersenen zijn die met ‘medicatie’ gecorrigeerd moeten worden.
    Fijn dat jij en Olga zich goed behandeld voelden. Maar voor de meerderheid van de mensen die met de psychiatrie te maken krijgen is het anders, en dat is géén kwestie van ‘kwaad tegenover ze gaan zitten’. Wel wórdt men, op den duur, kwaad van het gebrek aan begrip en respect dat helaas maar al te vaak wordt getoond.

  15. Psychiatrie is te gek voor woorden. Heden ben ik maar weer op de vlucht voor ze.
    Gelukkig zijn er psychiaters als van Os.
    Waar zouden we zonder deze wezen binnen de psychiatrie.

    Zulk soort artikelen zouden nog best wel eens belangrijk zijn om met de rechterlijke macht te gaan delen.

    Het ziet er naar uit dat het van belang is, dat het de rechterlijke macht gaat doordringen dat het geen zuivere wetenschap betreft.

    Onlangs hoorde ik dat ze onderzoek gaan doen naar de traumatische effecten van separatie. (Het bedrijf zelf, met hun objeceve kunsten, ahum). Daar hebben ze geen weet van, hoorde ik dit personeelslid erbij zeggen. Verpleegkundigen gaan het onderzoek doen. Die zijn ook van alle markten thuis he. Dan zijn ze weer psychiater en dan weer wetenschapper.
    Maar goed, strontverveeld kijk ik de onderzoekende aan. Ja dat zeg ik je toch … dat ik er flashback ervaringen van had.
    Waren ze andersom maar een zo simpel om meteen acuut te denken: ohw (te) ingrijpende gebeurtenis dus.
    Ongeveer net zo simpel en tegelijk zuiverder dan de meeste beredenaties aangaande psychiatrische diagnoses.

    Ik dacht laat ik ook maar weer ff iets schrijven. Groetjes

  16. Dit is op Jusd herblogd.

Plaats een reactie