Psychotisch Worden door Prednison

Het afgelopen jaar kwamen er op de site ‘Psychose Anders’ twee reacties binnen van mensen die stelden psychotisch te zijn geworden door het gebruik van Prednison. In deze bijdrage kun je meer achtergronden vinden over Prednison, psychoses en de mogelijkheid vervolgens  antipsychotica voorgeschreven te krijgen.

ALGEMEEN

Prednison is een stof die door de lever onmiddelijk wordt omgezet in prednisolon. Het is dit prednisolon dat een zogenaamde ‘glucocorticoïde‘ werking heeft.

Het werkt zowel ontstekingsremmend en anti-allergisch (immuunsysteem remmend).

Deze glucocorticoïden die behoren tot de groep van de corticosteroïden worden bij een groot aantal ziektenbeelden gebruikt vanwege de onderdrukkende werking op ontstekingen en het immuunsysteem.

Normaal gesproken maakt de bijnierschors glucosteroïden aan, maar als deze niet goed werkt, worden deze stoffen ook via medicijnen toegediend. Het dient niet te worden gebruikt als de betrokkene herpes simplex oculi heeft, danwel zweren in de twaalfvingerige darm of in de maag.

BIJWERKINGEN

Zoals alle farmaceutische producten, heeft ook Prednison de nodige bijwerkingen. In het kader van dit bericht noem ik vooral de psychische effecten die kunnen optreden:

Psychische reacties: psychische stoornissen uiteenlopend van euforie, slapeloosheid, stemmingswisselingen, persoonlijkheidsveranderingen en ernstige depressies tot duidelijke verschijnselen van psychose. Voorts kunnen bestaande onevenwichtigheid en neiging tot psychose verergeren (Farmacotherapeutisch Kompas, Prednison, bijwerkingen).

“Psychische veranderingen bestaan meestal uit versterking van reeds aanwezige pathologie, zoals neiging tot depressie, euforie en dergelijke. Er kan zelfs suïcidegevaar ontstaan.” (Farmacotherapeutisch Kompas, Glucocorticoïden)

Zoals je ziet kunnen de effecten op je geest vrij heftig zijn: suïcidegevaar, manie, psychose.

RISICO OP VOORSCHRIJVING VAN ANTIPSYCHOTICA

Een lezer van deze site, van dijk,  schreef in februari 2011 over zijn ervaringen met het gebruik van prednison na een foutieve ‘arteriitis temporales’-diagnose. Hij vertelde daar dat hij rare dingen begon te denken, kort na aanvang van het nemen van prednison:

Overal waren zenders, camera’s en interpol. Ik dacht dat zelfs de tandarts een zender geplaats had. Zo idioot dacht ik. Nadat ik dacht dat mijn schoonfamilie me vergiftigd had ben ik opgenomen en na 2 keer opname ben ik weggerend en daarna kreeg ik van een psychiater 30 mg zyprexa. 7 februari 2011

Ook Sandra noemde in mei 2011 de link tussen prednison en het ontwikkelen van een psychose:

Ik heb ook een psychose gekregen na gebruik van prednison!
Ik dacht ook dat overal zenders zaten dat ze een complot tegen me hadden gesmeed. Dacht dat ze me wouden vergiftigen, zag dingen die er niet waren. Dacht dat bepaalde uitzendingen op tv speciaal voor mij waren bestemd. En nog veel meer vreemde gedachten

Het lijkt me dan ook van belang om je bewust te zijn van de mogelijkheid dat je door het gebruik van prednison (maar waarschijnlijk bij het gebruik van alle soorten glucocorticoïden) een groter risico hebt op het ontwikkelen van een psychose.

Als je namelijk niet oplet krijg je niet alleen een psychose als reactie op de medicijnen, maar wordt vervolgens door een psychiater ook nog eens antipsychotica voorgeschreven om die psychose weer te onderdrukken, met alle gevolgen van dien. Het zou me niet verbazen als mensen zelfs uiteindelijk tegen de diagnose schizofrenie oplopen als gevolg van deze prednison-psychose-antipsychotica keten.

PREDNISON, PSYCHOSE, GEEST EN LICHAAM

De ondertitel van deze site luidt: een geestelijke benadering. Het centrale idee van het project Psychose Anders is dan ook om te benadrukken dat psychoses de mogelijkheid tot inzichten en transformatie in zich hebben. Dat een psychose je kan wakker schudden uit een vernauwend realiteitsperspectief. Een psychose die het gevolg kan zijn van allerlei onderdrukte gevoelens en andere pijnlijke zaken waar je liever geen aandacht aan besteed. Een soort schreeuw van de ziel om aandacht.

In bovenstaande gevallen waarbij prednison vooral de oorzaak lijkt te zijn, lijkt deze benadering niet zo van toepassing, immers waarom zou de ziel opeens gaan schreeuwen door het toedienen van een bepaald chemisch product? In de beschrijving van de bijwerkingen staat dat prednison bepaalde ‘neigingen’ zou kunnen versterken.  Het lijkt me echter toch aannemelijk dat hersenen niet alleen door allerlei geestelijke zaken in een andere toestand kunnen raken, maar ook zeker door het toedienen van allerlei zogenaamde geneesmiddelen.

In deze gevallen is het natuurlijk zaak om niet zozeer inhoudelijk op de thema’s in te gaan, maar allereerst de farmaceutische oorzaak aan te pakken. Er wordt ook hier weer gewaarschuwd om niet zomaar in één klap te stoppen met het gebruik van prednison als je het al langer gebruikt. Doe dat dan ook in overleg met een arts. Hopelijk zijn ze wat dit product betreft toeschietelijker met betrekking tot het afbouwen dan bij menig antipsychoticum.

Graag zou ik op deze site ook meerdere gevallen plaatsen van mensen die ervaringen hebben gehad met het psychose-opwekkend effect van prednison of lodotra. Dus laat je horen als je er ervaringen mee hebt (via een reactie onderaan dit bericht of via de mail).

31 Reacties

  1. Nou ik en zeker mijn therapeuten zijn er nog niet uit. Voel me verlaten, alleen, met enorm veel achterdocht, onrust, concentratie problemen. Zie soms iets en dan denk ik weer is niets.Angst. En slik extra Hadol, en serequel om in de realiteit te blijven. Heb enorm veel suicide gedachten, en controle verlies. Heb momenteel ook slecht contact met mijn nieuwe therapeuten. Wat het er niet beter op maakt. Ik heb geen vertrouwen in hen.

    • gooi die seroqeul eruit!!
      daar lag ik bijna van onder de trein!zyprexa lage dosis werkt beter, helaas zit ik weer aan de orap 1en 1/2 mg
      megastijfheid,somber, te hoge bloeddruk, dik worden,moeheid,weinig positief, en lijkt niet meer te werken bij mij!
      IK wil zelf weer naar zyprexa, hoop dat dat wel lukt deze keer, Ik heb er 6 soorten uitgeprobeerd, na jarenlang orap geslikt te hebben, en bij zyprexa zat ik te lage dosering!, en toen van ellende weer aan de orap!

  2. Met prednison heb ik geen ervaring, maar wel met paroxetine. Ik ging in overleg met de huisarts, paroxetine slikken, toen ik dacht depressief te worden. Binnen een aantal dagen was ik zeer psychotisch en dat heeft me bijna mijn leven gekost. Nu is het niet helemaal zeker, dat ik psychotisch werd van paroxetine. Ik was eerder depressief geweest en had al eens antidepressiva gebruikt, met goed effect en zonder al te veel bijwerkingen. Ik ben echter nooit eerder psychotisch geweest. Op het moment, dat ik startte met de paroxetine, was ik wel wat somber, meer dan normaal, maar nog zeker niet heel depressief. Ik wilde enkel wat ondersteuning met medicatie en wilde daar psychologische hulp bij zoeken. Daar ben ik echter niet aan toegekomen, omdat ik dus binnen enkele dagen knalpsychotisch werd. Zijn er meer mensen die een dergelijke ervaring hebben gehad met paroxetine (seroxat) ? Ik hoorde van een aantal psychiaters, dat zij dit middel niet meer voorschrijven ivm deze mogelijke “bijwerking”. Graag reacties………….

  3. Mijn moeder werd met prednison in AC Utrecht behandeld voor een onverklaarbaar probleem met haar ogen. Gaandeweg de opname en behandeling werden haar klachten minder, maar werd wel somber in haar gedachten.
    Na 1 week ontslag uit ziekenhuis heeft ze van de 1 op andere dag een einde aan haar leven gemaakt.
    Was het de bijwerking van Prednison? Deze waarheid zal nooit naarboven komen.
    Ik geloof zeker dat het gebruik van Prednison een grote rol heeft gespeeld om haar in staat te stellen deze afschuwelijke daad te kunnen volbrengen.

    IL.

    • Wat afschuwelijk !!!!ik weet bijna zeker dat prednison daar een groot aandeel in heeft gehad.ik zelf heb ook suicidale gedachten en voel me zeer depressief dit negon met het afbouwen van de prednison!Heel veel sterkte.

      • Bij mij was prednison ook de reden bij mijn poging tot suïcide. Ben nu gelukkig aan het afbouwen. Het zal best wel voor een hoop mensen een uitkomst zijn. Echter bij mijveroorzaakte het een psychose bij een stootkuur ( heb collitis ulcerosa) daar deze ziekte chronisch is, ben ik op zoek naar vervangende middelen.

      • ja is de prednizon geweest ik heb ook die gedachten . heb een spuit gekregen.

  4. Ik heb Lupus en slik nu 2 Maanden Prednison(en nog veel meer)ook ik heb een psychische problemen,een gevoel van angst inderdaad ook een gevoel van alleen zijn,rare gedachten en ben er vaak ook niet bij met mijn hoofd,het denken is anders,dan ben ik weer vrolijk dan weer chagerijnig of verdrietig en ook vaak opstandig wat voor mijn naasten ook niet echt gezellig is,ik denk ook over bepaalde dingen ineens anders,heel raar,het lijkt wel een soort drugs of het allemaal door de Prednison komt weet ik niet,wel weet ik dat ik er hiervoor niet zo veel last van had al slikte ik wel al een angstremmend medicijn,ik zal het waarschijnlijk pas weten als ik met de prednison ben gestopt.

    • Hallo Nancy, bedankt voor je bijdrage. Laat het ons weten hoe het verder met je gaat zodra de prednison is afgebouwd. Vreemd toch dat je wezen zo kan worden aangetast door bepaalde chemische preparaten.

  5. hallo, vijfeneenhalf jaar geleden is bij mij crohn geconstateerd. Na een aantal maanden proberen van allerlei medicatie moest ik dan toch ook prednison gaan gebruiken.. Nou dat heb ik geweten; eerst was ik grieperig, maar na een week voelde ik me enorm eufoor. Ik sliep nauwelijks meer en dacht echt dat ik missie had om bepaalde dingen in mijn omgeving te sturen/ verbeteren etc.

    Maar de euforie ging zich steeds vaker afwisselen met angst. M.n. angst voor ongeluk / dood. De ziekte was totaal niet onder controle met prednison tabl, dus ik werd opgenomen in het ziekenhuis met een excarcebatie crohn. Daar kreeg ik natuurlijk nog meer prednison en nu intraveneus. Toen brak de ‘psychisch’ hel helemaal los voor mijn gevoel.

    Wat was ik bang (duurde steeds een dag of dagdeel), na de angst kwam weer wat euforie. Maar hoe langer ik het gebruikte hoe meer ik richting depressie ging. Ondertussen dacht ik ook dat alles geweldig was; een toneelstuk waar ik heen ging dat was voor mij geschreven, daar was ik van overtuigd! veel gebeurd, enorm rotte periode. Ik hoop dit nooit meer mee te hoeven maken.

    Al met al heeft het gevolg van de prednison psychisch een jaar geduurd (antidepressiva geslikt ivm gevolgen van prednison, een half jaar). Heel blij ben ik dat ik nu de juiste medicatie voor de crohn heb en ik hoop de prednison niet meer te hoeven gebruiken.

  6. Ik heb bij het afbouwen van prednison verschrikkelijke angstaanvallen,hyperventilatie en suicidale gedachte….

  7. Hallo,
    Ik ben zelf 12 jaar geleden gediagnosticeerd met bipolaire stoornis type 2.ik slik seroquel en depakine.
    Sinds 5 jaar heb ik ook longproblemen waarvoor ik zeker 3 x per jaar een kuur prednison neem.
    Ik weet dus vanuit de bijsluiter dat dit middel een manie kan opwekken. Mijn psychiater wordt op de hoogte gebracht wanneer ik dit
    gebruik.
    Mijn vader heeft ook longproblemen en pasgeleden was hij bezig met zijn eerste prednisonkuur.
    Hij decompenseerse psychisch!
    Heel erg druk, ik herkende het als manisch gedrag….
    Ik denk wel dat we psychische stoornissen in onze fam hebben, dus wie weet is dat de reden dat mensen manisch worden van prednison.

  8. Zie ook de reactie van Joke op 7 februari 2013, n.a.v. prednisongebruik bij diagnose M.S. en het ontstaan van psychotische verschijnselen: https://psychoseanders.wordpress.com/psychose-vriend-in-vermomming/#comment-1931

  9. Ik gebruik 9 jaar prednison 10mg.
    sinds 2 jaar 5mg. Heb mi geen ernstige bijwerkingen. Ik ben 20 kilo aangekomen. Sinds ik 5mg ipv 10mg gebruik ben ik 10kg afgevallen. Sport ook regelmatig.
    Psyhisch: Heb t gevoel dat mensen me aankijken en denken die ziet er ziek uit. Als ik met iemand praat heb ik vaak dat mijn ogen gaan staren en zwart in de hoeken zien. Ik merk letterlijk dat de gespreksprt het merkt want die gaat opeens afstandelijk doen. Heb gauw het gevoel dat mn naasten me in de steek laten. Dan denk ik van nou, ok, het is afgelopen met hem/haar.
    Ik heb constant een zwaar gevoel in mijn hoofd. Alsof mijn hoofd heel zwaar is. Merk vaak achteraf dat ik scheef hang als ik zit.
    Zit ik een gezelig gesprek, grappige verhalen vertellen enzo, voel me heel goed en plots uit het niets, vind ik het niet meer grappig en heb totaal geen zin meer in praten…. vervelend. Soms kijk ik mn kinderen
    aan, of mijn partner, of ouders… en krijg een raar gevoel, zo van, wie is dit? Is dit nou mijn kind/vrouw/moeder/vader? Hoe dan en wie zegt dat en zo…?

  10. Ben al bijna weer een jaar van de prednison af en psygisch werd ik helemaal gestoord.Ik had geen emoties.Kon niet helder nadenken.kon niet eens een gesprek met mensen voeren. Had moeite met lezen en praten. voelde geen pijn kouw slaap niks niet. Ik wist niet wat er met me aan de hand was en deed echt veel rare dingen.Mn persoonlijkheid veranderde totaal.Ik had zelfs zo weinig concentratie dat ik alles uit me hand liet vallen.Ik besefte pas alles wat er was gebeurt in de tijd dat ik begon af te bouwen met prednison.Toen werd ik met de dag meer mezelf en kon ik meer nadenken.Terwijl ik niet eens zolang aan de prednison zat. 3 maanden en de eerste 6 weken slikte ik 80 mg perdag.

  11. Ik slik vanwege Colitis Ulcerosa al 8 jaar prednison omdat niks meer werkt. In verleden hoge(re) dosering gehad. Nu 10-15mg per dag.
    In begin euforisch en enorm veel energie. Sliep amper. Na een paar maanden brak het me toch op.
    Ik ben niet depressief al heb ik in het verleden toen het slecht ging wel depressieve gevoelens gehad. De laatste tijd ben ik echter in toenemende mate teleurgesteld in mensen (om mij heen). Dit terwijl ik altijd een mensen mens ben geweest die graag anderen hielp. Ik wil nu eigenlijk niks met mensen te maken hebben omdat ik ze egoistsch en egocentrisch vind. Ik realiseer me dit steeds sterker en probeer anders te denken maar lukt niet altijd. Heb altijd een zeer sterke eigen wil gehad en ben moeilijk om te praten. Van buiten merk je dit niet omdat ik altijd rustig ben.
    Laatste tijd spelen er (kleine, geen ernstige) dingen uit het verleden telkens op. Kennelijk hebben die toch veel invloed gehad maar heb ik die weggedrukt. Ook speelt mee dat het de afgelopen jaren steeds slechter gaat met mijn ziekte CU. Weinig mensen houden daar rekening mee. Vooral familie neem ik dat erg kwalijk. Daar ben ik ook boos op.Ik kan plotseling enorme woede aanvallen krijgen waarbij ik niet voor mezelf in sta. Ik probeer dan een ander (familie) zoveel mogelijk met woorden te kwetsen door in te gaan op diens zwakke punten (ik ben redelijk analytisch ingesteld). Ik zie mezelf dan als een soort duivel.
    Heb ook al meerdere keren met zeer scherp mes op zak op het punt gestaan pols door te snijden in bijzijn van anderen (die daar weer niks aan konden doen). Toch heb ik het nooit gedaan. Ik ben echter bang dat ik het opeens in een woede aanval wel doe. Ik zou een ander niks aandoen maar wel mezelf.
    Gekke is dat ik ook tijdens aanval rustig naar de radio kan luisteren. MIjn gevoel is echter uitgeschakeld en mijn denken chaotisch.
    Een gesprek met iemand helpt niet omdat ik daar niet echt meer open voor sta. Ooit is een gesprek gehad maar dat waren van die waardeloze gesprekken waarbij je wat folders met theorieen meekreeg (die ik al kende uit mijn opleiding).
    Ik merk dat ik de laatste tijd zelfdestructief gedrag begin te vertonen; medicijnen werken niet goed meer en ik begin in toenemende mate meer alcohol te drinken waar ik van weet dat het bovenstaande symptomen versterkt en eerder uitlokt.
    Het helpt mij wel om het soms van me af te schrijven.

    Misschien herkent iemand dit?

  12. Ik heb op mijn 18de een zeer erngstige astma aanval gehad! Door ambulance broeders in een keer 150 mg prednison gekregen via infuus! in de ambulance verward,veel over de dood gepraat! Tijd later is ontdekt dat ik allergisch reageer op prednison , en dat uit zich in een psychose!

  13. ik kreeg een prednizon spuit in mijn arm . wat ik niet wilde de huisarts was te snel met iets toedienen . ik wist niks van dit spul. ben nu 4 maand 3 maand lag ik plat nu ben ik depressief heb vetverdeling in mijn wangen en rusteloos in mijn hoofd . ben teruggegaan naar mijn huisarts hij ontkende alles . ik heb het wel het gesprek. het ergste is mijn gezicht dunne huid . en een dikkere wang. ik vertrouw geen arts meer. ik denk aan zelfmoord . en ben erg moe. weet iemand hoe lang dit gaat duren en word je gezicht weer normaal .

    • mijn gezicht is wel normaal hoor . maar heb ook concentratieproblemen , geen rust in me hoofd . is nu een half jaar .

    • men zegt dat je gezicht weer normaal gaat worden, prednison werkt een tijdje door in je lichaam en houdt vocht vast…….water drinken of plastablet (mits goedgekeurd door arts)
      het niet kunnen relativeren is misschien omdat het gevoel even op is en je rust wilt maar zelfmoord is geen oplossing (trust me i know)

      • ik heb het voor een allergie gekregen . aan mijn ogen en neus. en hij gaf me een spuit . ik ben een half jaar erg ziek geweest erdoor. mijn gezichtt is nog niet normaal , en mijn huid onder mijn ogen is zo dun en verslapt , ik had ervoor een strak gezicht . mijn huisarts wilt er niet voor opdraaien . in oktober gebeurt het is nu juni . heeeft iemand ook zo iets meegemaakt. ik moet naar de plastische chirurgie . wil zo niet rond blijven lopen.

      • nee . mijn gezicht is niet meer normaal geworden. door die prednison een injectie. arts en ziekenhuis hebben me al die jaren aan mijn lot overgelaten. prednison is troep . en moet uit de handel worden genomen. er zijn veel mensen dood gegaan er aan.

  14. Op dit moment zit ik op 15mg prednison en ik kom van de 70mg. Ik krijg het al vanaf oktober 2013. Eerst veroorzaakte het zwangerschapsdiabetes en na de zwangerschap bleek ik een auto immuunsysteem ziekte te hebben (welke weten ze nog steeds niet) In het begin deed prednison gevoelsmatig het werk, de pijn in me gewrichten waren weg en kreeg een energieboost….daarna kwamen de volle maan gezicht etc op het moment dat ik mocht afbouwen ging het mis denk ik. Vanaf de 25 mg ging ik vaker stemmingswisselingen krijgen, huilbuien en de slapeloosheid medicatie hielp ook niet meer,
    Zelf ben ik bekend met depressie en weet hoe ik daar een stapje voor moet zijn en heb ik ook een behandelaar maar het mag niet baten want de chemische stof sluimert door me lichaam. Ik wil geen andere medicatie zeker niet omdat me nieren het slecht doen.
    Natuurlijk zeggen ze in het ziekenhuis dat je stemming wisselingen kan krijgen maar ze hadden niet naar het hele plaatje bij mij gekeken.
    Ik raakte zwanger (geweldig) er was iets mis in me bloed, zwangerschapsvergiftiging, me dochter is gehaald met 24 weken anders zou ik het niet redden (HELLP syndroom)want me eigen lichaam viel me van binnen aan……….ik had ook een auto immuunsysteemziekte. De onderzoeken begonnen gelijk 2 dagen na de keizersnede….een beenmergpunctie, plasmafrezen meerdere ct scan petscan etc etc etc naast de bloedaanvoer.
    Dit in een periode dat me dochter in een couveuse lag vechtend voor haar leven……….8 weken heeft ze geleefd.
    Daarna begon de ziekte weer op te spelen van 30 mg naar 70mg en vol blijven houden. Totdat er een arts was en die ging verder kijken want de prednison en het hele gebeuren kon mij nog weleens kapot maken………ik heb nu andere medicijnen erbij in de hoop dat ze gaan werken naast de prednison. ZO ja dan kan ik afbouwen naar 0.
    IN de tussentijd naar een psychiater en me depressie in kaart brengen de somberheid het lege gevoel en het zelfbeeld.

  15. Slechts 1 pil op van een stootkuur. Bewust had ik er deze keer voor gekozen niet op forums te lezen evenals de bijsluiter. Na 2 uur werd ik humeurig maar had wel veel energie, Mijn hart bonkte als een gek en ik kreeg hoofdpijn. Na een goede whiskey werd mijn humeur beter en kon ik ook eindelijk slapen hetzij maar 4 uur. Nu na meer dan 24 uur heb ik nog steeds last van een verstoorde hartslag maar gelukkig begin ik wel weer moe te worden ( nooit verwacht daar blij van te worden) Een longarts was ik dus geweest welke mij verzekerde dat zo,n korte stootkuur geen kwaad kon. Ze WIST dat ik maagproblemen heb, anti depressiva slik en slaapproblemen heb. Hoe kan zo iemand dit dan voorschrijven. Ik hoop dat deze ene pil snel uit mijn systeem is en blijft, Voor mij NOOIT meer dan maar gewoon kapot gaan.

  16. Sorry..ik lig hier helemaal in een deuk van het lachen, al vind ik sommige verhalen juist helemaal niet om te lachen. Maar ik slik dus ook sinds bijna een maand prednisolon 40 mg. Een stootkuur vanwege een heftige opvlamming van ziekte van Crohn.
    En ja dat spul maakt mij in ieder geval ook raar in mijn hoofd en heb ineens lachbuien, ben onrustig, kan me niet concentreren, ben heel druk en euforisch en kan niet slapen. En als ik slaap is dat kort en ben dan gelijk weer wakker voor uren. De eerste week zat ik ook zo te staren naar de tv en naar mijn vriend alsof ik een of andere drugs had genomen en vond alles leuk.
    Helaas heb ik daar ook bij dat mijn oude beneden buurvrouw ruzie met me zoekt…dat was al begonnen voor de prednison en nee dat is zeker weten geen fantasie of psychose. (zij wil mij claimen en daar heb ik geen zin in..maar ze blijft het proberen en moet mijn grens bij haar zo aangeven)
    Maar duidelijk is dat de prednisolon me daarin wel nog strijdlustiger maakt en bozer.
    En merk ik bij mezelf dat dit middel iets doet met je psyche.
    Depressief word ik er niet van.
    Wel voel ik me soms heel opgejaagd en te onrustig dat ik wel tegen dat randje zit voor een paar seconden..dan ga ik maar heel diep adem halen en proberen rustig te worden.
    En heb ik ook ineens hartkloppingen of alsof ik geen lucht krijg…dat vooral als ik ga slapen.
    Maar ook last van hoofdpijn en een rare smaak in mond. Alsof sommige drankjes anders smaken. Ook wat last van duizeligheid en tinteling in vingers maar dat kan komen omdat ik een ijzer tekort heb en een vrij lage bloeddruk.
    Verder worden mijn wangetjes weer opgezwollen en rossig. Het rare daarvan is dat je op de bank zit en ineens iets voelt zwellen en warm worden in je gezicht en je kijkt in de spiegel en voila ineens is je gezicht bol.
    Ik weet dat dat weer verdwijnt want heb al drie keer eerder een stootkuur prednison of prednisolon gehad.
    Ik ben een paar dagen begonnen met afbouw omdat ik dit spul niet te lang wil nemen vanwege al die bijwerkingen.
    Enige voordeel van de prednison is dat het helpt de opvlamming van de crohn te bedaren.

  17. Je wordt er alleen psychotisch van als de dosering te hoog is. Bij max.5 mg smorgens merk je niks akeligs, en doet dit medicijn prima z’n werk.

  18. Ik zit nu ivm colitis ulcerosa voor de 10de x aan een stootkuur prednison. Oraal neem ik het niet op, dus de start begint altijd intraveneus in het ziekenhuis. Als het aanslaat weet ik dit, omdat ik euforisch wordt, trillende ledematen heb, mijn gedachten niet meer te controleren zijn enz.

    Ik heb in het verleden door een depressie tegen een psychose aangezeten vermoed ik. De reguliere hulpverlening constateerde als oorzaak een identiteitscrisis die er niet om loog en ik kreeg ter ondersteuning anti-depressiva die bij mij altijd erg goed werk hebben verricht. Sinds een half jaar ben ik hier vanaf. Maar ik merk in alles dat geen enkele emotie, geen enkele gedachtengang meer wordt onderdrukt en dat had ik alle vorige keren bij het gebruik met prednison ook.

    Ik heb de mazzel dat ik ben opgegroeid in een open-minded omgeving met mensen die de definitie van “normaal” ook niet goed kunnen uitleggen.

    Maar ik weet wel dat dit gevoel, de “onnatuurlijke” stress die voortkomt uit de prednison niet te definiëren valt met hoe ik “normaal” ben.

    Vorig jaar heb ik het bij mijn arts neer gelegd die me adviseerde om eens met een psycholoog te praten, die me vertelde dat ik anti-psychotica kon krijgen als ik er heel veel last van zou blijven houden.

    Maar ik ben dat traject nooit aangegaan, omdat ik niet in een cirkel wilde blijven hangen, want ook die medicatie is niet lullig.

    Dus elke keer als ik aan de stootkuren moet, ga ik er dwars doorheen en wordt dan aardig gek. Voor mijn omgeving, die zich toch al zorgen maakt is dit natuurlijk iets dat er bij komt en loodzwaar is.

    Ik ben niet onvoorspelbaar. Ik houd van mijn leven zoals het is en zal ook binnen deze prednison-rushes nooit een gevaar worden voor mezelf of anderen.

    Maar het breekt me wel op. Ik ben doodmoe. Uitgeput van de gedachtenstroom die niet ophoud, uitgeput van het vreemde slaappatroon.

    Dus ik ben valeriaan gaan gebruiken om wat rustiger te worden. Het onderdrukt niet zo erg dat ik mezelf helemaal kwijt raak, maar ik slaap tenminste weer enigszins op reguliere tijden.

    Toch is het elke keer iets dat blijft terugkomen. En hoewel ik vaak heb geprobeerd om te onderbouwen waarom ik niet opgenomen wil worden, begrijp ik het van mijn omgeving natuurlijk ook heel goed.

    Ik ben ontzettend blij dat ik deze site vond in mijn nachtelijke dwalingen.

    Ik zal nog contact opnemen, want misschien kan ik in de toekomst wel helpen door mijn ervaringen te delen.

    Het gekke is dat ik bezig ben om voor lotgenoten met dezelfde auto-immuumziekte als ik heb een prednisonbijbel te schrijven, die meer gericht is op de geestelijke benadering. Want als je de lotgenoten-fora er op na leest dan zie je gewoon dat je de niet de enige bent, maar dat de reguliere geneeskunde ook niet weet wat ze er mee aan moeten.

  19. Wij hebben bij ons op de acute crisis opname wel eens iemand opgenomen gehad die manisch/ psychotisch was geworden door de Prednison. Nu was het echter meer door een bijwerkingen van het middel. Je kunt er namelijk heel energiek van worden bij hoge doseringen. Deze persoon kreeg 80 mg prednison per dag ivm een ernstige auto immuun ziekte. Hij was erg gevoelig voor de bijwerkingen van het middel en had zoveel energie dat hij nauwelijks meer sliep. Dit resulteerde in een manie waarbij hij ook psychotisch werd. Eea leek voor het grootste deel veroorzaakt te zijn door veel te weinig slaap en wellicht een kwetsbaarheid waardoor hij hier meer vatbaar voor was dan anderen.

    Let wel, het ging hier om een zeer hoge dosering Prednison. Een stootkuur van de huisarts is bijvoorbeeld 30 mg en deze persoon gebruikte 80 mg per dag.

  20. Sinds januari 2014 neem ik prednisolon i.v.m. Artritis temporalis, tegelijkertijd werd een hemicolectomie gedaan vanwege darm carcinoom die geen uitzaaiingen heeft. De prednisolon steeds proberen af te bouwen – in de zomer 2014 tot 2.5 mgr. per dag, (kom van 10 mgr.) ik had geen enkele kracht meer en de BSE ging omhoog. Daarna op 7.5 mgr. Na weer afbouwen tot 6.25 kwamen weer problemen. Slapen ging slecht, onrustig. Begin 2016 steeds tegen paniekgevoelens aan – probeer te redeneren wat er gebeurt in mijn lijf – verzakking, gekantelde blaas, ontstekingen blaas en nu hoge bloeddruk en slechte nierfuncties. Vertrouw arts, internist, chirurg bij controles steeds minder.(alles gaat via protocollen en dat heeft maar gedeeltelijk iets met de persoon te maken.) – onderling contact tussen behandelaars niet of nauwelijks. Het ergste is dat vertrouwen weg is en misschien is dat een bodem voor paniek gevoelens – vooral in de nacht. Heeft iemand ervaring met andere medicatie voor vasculitis in het algemeen of artitis temporalis in het bijzonder? Of heeft iemand ervaring met deskundigen uit Maastricht of Groningen? (De internis wilde methotrexaat naast prednisolon voorschrijven). Durf ik niet te nemen. Dank. Terez.

  21. Vanwege CDLE (huidaandoening) slik ik nu 7 maanden Azathioprine met een huidige dosis van 200 mg. Onlangs bleek mijn leverwaarde te hoog te zijn en bij een leverecho bleek de lever vervet te zijn, hoogstwaarschijnlijk door dit medicijn. Aangezien de Azathioprine niet voldoende aanslaat heeft mijn arts (specialist dermatologie) tevens Prednison voorgeschreven. Sinds 14 dagen slik ik 50 mg dagelijks en na een week kreeg ik angstaanvallen. Durf ineens niet meer op een dijk of over een brug te fietsen en ben bang om op een bankje aan het water te zitten. Hoewel ik daarvoor dus zowat in paniek raak ben ik voor andere zaken onverschilliger geworden. De Prednison is voorlopig voor een maand voorgeschreven en ik heb dus pas een volgende afspraak bij mijn arts over 2 weken. Weet niet of ik dat zo lang volhoud.

  22. Ik kwam hier terecht omdat ik geïnteresseerd ben in de relatie tussen ontstekingsreacties en het functioneren van het brein. Ik ben bekend met wetenschappelijk onderzoek waarbij ontstekingsremmende middelen juist een aantal (meestal redelijk subtiele) gunstige reacties op onwenselijke psychiatrische verschijnselen zoals psychose laten zien. Ik had dan ook gehoopt dat hier jubelverhalen zouden staan van schizofrenie lijders die eindelijk afscheid hadden kunnen nemen van de waanzin. Het is dan ook enigszins paradoxaal deze reacties te lezen maar het verbazingwekkende is dat dit misschien wel een veel sterkere correlatie impliceert tussen ontstekingsreacties en het functioneren van dat brein van ons dan we momenteel denken.

    Ik stel me zo maar even voor dat die irritante waanzinnige bijwerkingen van prednison misschien wel het gevolg kunnen zijn van een medicijn dat gewoon zijn werk goed doet waardoor er spreekwoordelijk gezien wat helderheid komt in de biochemische mist waar iemand al jaren aan gewend was. Ik heb echter geen idee hoe het fysiologisch gezien precies zit, maar voor het gemak ga ik er maar even vanuit dat iemand biochemie misschien wel weer een gezonde balans zou kunnen vinden.

    Mijn persoonlijke ervaring met drugs geïnduceerde psychiatrische gekkigheid is in ieder geval dat, een passende, fysiek intense activiteiten en sobere vezelrijke voeding, zoals bonen en groenten, vis en mager vlees zoals kipfilet dus vooral geen directe en snelle suikers! Mijn angstklachten behoorlijk hebben weten te verminderen.
    Prednison is geen pijnstiller ofzo dus er mee stoppen is waarschijnlijk niet snel een keuze maar ik denk dat als iemand je in de gaten houd en jij jezelf nog kunt beheersen en geen hele gekke dingen doet, je nog kunt onderhandelen met de waanzin om het maar zo te zeggen. In zo’n geval is het misschien de moeite om dit soort bijwerkingen een kans te geven dat ze minder worden al is het in het begin natuurlijk vooral erg schrikken.

    Ik heb zelf 30 jaar ervaring als ggz patiënt en psychofarmaca zijn soms onvermijdelijk. Heftige medicijnen zoals antipsychotica zijn altijd mijn derde keuze, maar ik gebruik ze wel. Maar een beetje toffe en competente arts geeft je natuurlijk zo min mogelijk.

Plaats een reactie