Ik had meer aan mede-patiënten dan aan Hulpverleners

In een brief van begin mei van Ruud (zie ook Psychose is voor mij geen Ziekte) kwam het idee naar voren dat hij tijdens de opname vaak meer steun en begrip heeft gehad van andere mensen die opgenomen waren dan van hulpverleners. Hij schreef:

ik heb  tijdens opvang het meest contact gehad met medebewoners die ook in de gaten hadden dat ze niet echt gehoord werden. Juist mensen die een psychose hebben gehad beseffen dat je als mens wel belangrijk bent.

Je bent geen ziekte maar iemand die fijngevoelig is voor deze wereld waarin allerlei mensen rondlopen die daar niet mee bezig zijn en alleen aan zichzelf denken.

Je hoort het wel vaker dat het lijkt alsof hulpverleners niet werkelijk geïnteresseerd zijn in de achtergronden van iemand die psychotisch is geworden. Wellicht is er geen tijd voor, wellicht wordt alles in werking gezet om de psychose weg te drukken, wellicht is het allemaal te link.

Voor reacties mail naar het mailadres rechts in de balk.

Eén reactie

  1. Mensen in ons zg. ‘zorgstelsel’ zijn er toch op getrained om niet betrokken te raken bij patienten?
    Ik hoop dat dat nog eens verandert…

Plaats een reactie