Drie Redenen om in Jezelf te gaan Exploreren

Het vorige artikel (Bodemloosheid als doel: Verwarring scheppen als Vlucht) heeft aanleiding gegeven tot de nodige verwarring. Je kunt er meer over lezen in de bijbehorende commentaren. Omdat de wereld al complex genoeg is, leek het me niet verstandig om hier op deze site ook nog eens een steentje bij te dragen aan de complexiteit. Vandaar ook dit vervolgartikel waarin ik duidelijker probeer uit te leggen hoe het idee van de ‘bodemloosheid als doel’ toch wel degelijk ook ruimte verdient binnen dit Psychose Anders project.

OP ZOEK NAAR REDEN PSYCHOSE VIA ZELFEXPLORATIE

Het gevoel dat kan onstaan na het lezen van het bewuste artikel is dat er gesuggereerd lijkt te worden dat het een zinloze onderneming is om in jezelf te gaan speuren naar mogelijke achtergronden van je ‘psychose’.

Als er één kerngedachte is van het psychose anders project dan is dat natuurlijk wel dat het juist ERG zinvol kan zijn om te leren je geest zó af te stemmen dat je toegang kunt krijgen tot die lagen die je de werkelijke redenen kunnen aanreiken voor het ontstaan van een fase waarin je onbewuste je bewustzijn heeft overspoeld.

Dat is ook de reden voor het verzet tegen het chronisch gebruik van psychofarmaca omdat zij juist vaak een geestverlammend effect hebben waardoor deze exploratiemogelijkheid nog weinig kans van slagen heeft. Ik denk dan ook dat het mogelijk is om met een getrainde geest ver te komen met het zelf ontdekken en ook oplossen van de problemen die ten grondslag hebben gelegen aan de psychotische ontregeling.

ZELFEXPLORATIE ALS EXCUUS

In het vorige artikel heb ik ruim aandacht besteed aan de mogelijkheid dat de geest soms ook gekke spelletjes kan spelen om zich niet te hoeven openen voor bepaalde ongewenste zaken. Zo kan het werkelijk aantrekkelijk zijn om jezelf voor te houden dat je diep aan het zoeken bent in jezelf op zoek naar de werkelijke diepe redenen voor de oorzaak van je ‘psychotische’ ervaringen, terwijl de werkelijke oorzaak mogelijkerwijs veel simpeler en eenvoudiger is. Het zou wel eens zeer onprettig kunnen zijn voor je zelfbeeld als je zou ontdekken dat je ‘geflipt’ bent op zaken die gewoon en menselijk zijn, zoals zaken als eenzaamheid, gevoel van maatschappelijke mislukking, liefdesverdriet.

Je geest kan dan de kronkel ontwikkelen om alles in het werk te stellen om te voorkomen dat je deze werkelijke oorzaak zou moeten accepteren. Er worden dan complexe constructen opgezet waarbij allerlei spirituele en esoterische elementen worden ingezet met het uiteindelijke doel om de werkelijke oorzaak te verbloemen en het ego te strelen door maar te blijven geloven in een diepe spirituele oorzaak.

ALGEMENE ZELFEXPLORATIE

Dan is er nog de meest gebruikelijke variant van zelfexploratie, namelijk die waarbij je probeert je eigen geestelijke groei te stimuleren, waardoor je een ruimer zicht op de realiteit kunt ontwikkelen. Zelfverwerkelijking als manier om je eigen ‘trillingsniveau’ te verhogen, je gevoel van vreugde te bevorderen en bovendien als een ideale manier om meer diepgang te scheppen in je leven. Persoonlijk geloof ik dat haast ieder mens  in staat is om oneindig te blijven groeien waarbij in de loop van het proces steeds meer inzicht over de aard van jezelf en het geheel mogelijk wordt.

CONCLUSIE

In dit verklarende artikel heb ik geprobeerd om drie redenen waarom mensen in zichzelf zouden kunnen exploreren te beschrijven. Eén ervan is om de oorzaken van een psychose te vinden, een andere is uit het verlangen om te groeien in het algemeen en eentje ervan is een valse, namelijk om een gewonere, ook erg menselijke oorzaak niet te hoeven accepteren.

(Illustratie afkomstig van Bored Mind: An Entertainment Blog)