INTRODUCTIE
Op deze site wordt geëxperimenteerd met een andere wijze van omgaan met psychotische kwetsbaarheid. Een sleutelelement hierbij is dat de manier waarop je naar psychoses kijkt voor een groot deel invloed heeft op het resultaat. Je hebt zelf grote invloed op de manier waarop de psychose invloed heeft op je leven.
Als het je wat lijkt om te testen wat voor een effect het kan hebben als je je houding ten opzichte het verschijnsel ‘psychose’ vanuit een ander perspectief gaat benaderen dan is het zeer wenselijk om de bouwstenen van je werkelijkheid te gaan aanpassen. Deze werkelijkheidsbeleving is vaak gebaseerd op allerlei aannames en gedachten die vorm worden gegeven door woorden.
De beste manier om dan ook verandering te activeren is door bepaalde ‘giftige’ gedachten uit je systeem te halen en die te vervangen door meer ‘gezonde’ gedachten. Hierbij wil ik natuurlijk zeggen dat het voor iedereen zelf uit te maken is wat giftig of gezond is. Ik spreek alleen vanuit mijn eigen subjectieve beleving van wat schadelijke en wat onschadelijke gedachten zijn. Zelf heb ik overigens nooit een psychose ervaren, maar ik heb wel een aardig beeld van wat me bevorderlijk lijkt en wat niet.
MEMETICA
Door een woordenschatalternatief te gaan smeden kom je onvermijdelijk in conflict met de oude ideeën. Er is een filosofie, memetica genoemd, welke spreekt over zogenaamde ‘memes’ als zijnde bepaalde gedachten die zich willen voortplanten, om zichzelf in stand te houden (zie voor meer achtergrond Meme). Dit zou ik niet te letterlijk nemen, maar het biedt voor mij wel een aardig houvast voor het begrijpen van de weerstand die kan optreden als je gaat sleutelen aan bepaalde aannames en gedachten. Naarmate de ‘memes’ populairder zijn en door invloedrijke mensen worden verspreid wordt het ook moeilijker om hier tegenin te gaan.
DE GEESTELIJKE ARENA
Als een psychose daadwerkelijk voornamelijk een geestelijk verschijnsel is, dan is het geestelijke domein ook de arena waar het geheel zich dient af te spelen. Als je bereid zou zijn die geestelijke arena te betreden dan is het wel noodzakelijk om een goede afgevaardigde te leveren, namelijk iemand die in staat is om iets te kunnen doen op dat geestelijk terrein. Als eerste dien je dan ook te accepteren dat je zelf het vermogen hebt om in dat geestelijke domein van betekenis te zijn. Jouw bewustzijn kan zó getraind worden dat het onder de juiste omstandigheden en met de juiste kracht in staat is om staal te buigen.
Dit is meteen al een wezenlijke gedachte: “Ik heb een geest die in staat is dingen te veranderen in mijn geestelijke wereld”. Je hoeft daarbij niet meteen helemaal te geloven dat je alles kan ombuigen zoals je wilt, maar in principe is jouw bewustzijn ervoor gemaakt om dingen aan te passen en te sturen. Je geest heeft de rol om zelf richting te geven aan datgene wat er in het geestelijke domein gebeurt. Je geest is niet gemaakt om slaafs volgzaam zich door andere invloeden te laten leiden, maar functioneert het best als het zelf aan het roer staat.
Psychose Anders : Een Geestelijke Benadering 
[…] De Geestelijke Arena: introductie […]
Hallo,
ik ben zelf wel eens wars van de manier waarop bepaalde dingen worden neergezet of voorgesteld in de psychiatrie en merk dan de invloed van de farmaceutische propaganda op het reilen en zeilen.
Zo zei ik eens tegen de directeur van het herstelcentrum ik ben een succesvolle schizofreen waarop deze verbluft zei waar heb je die onzin vandaan?
Tsja ik dacht het is maar net wat je voor ogen staat als jeaan schizofrenie denkt en ik herinner mij 2 voorbeelden van voor mij succesvolle schizofrenen wiens werk wereldberoemd is nl de succesvolle schizofrene SF schrijver Phillip K. Dick wiens werk verfilmd is en de succesvolle schizofrene wiskundige John Nash die de nobelprijs won. En dan zeg ik een schizofreen je kunt er niet omheen!
Hartsgroet
Hallo Ruerd,
ja, er is nog veel te regelen, te veranderen.
Om te beginnen, weg met stigma ‘ schizofrenie ‘ !!
Dat is wat ze in het Duits ‘ Rufmord ‘ noemen.
Dat betekent iemands goede naam wordt
vermoord, iemands goede naam wordt
door het slijk gehaald, iemand wordt
sociaal geruineerd, gestigmatiseert,
vogelvrij verklaard, tot “Jodensterdrager” gemaakt.
Ik ben hoopvol dat het binnenkort gaat
lukken de machtsverhoudingen in de ggz
om te draaien, door politieke invloedname,
educatie media, openbare opinie
en niet in de laatste plaats, door het internet.
De deskundigheid ligt bij de ervaringsdeskundigen en hun bondgenoten, niet bij ‘biologische’ psychiaters en farmaceutische industrie.
‘ Biologische ‘ psychiaters kunnen maar beter
de biezen pakken en naar een laboratorium verhuizen.
Laat clienten/patienten-contact maar over aan
de sociale psychiaters en sociale hulpverleners.
Wat ik erg interessant vind is het stukje over Meme, nl. het zelf verwoorden, verbeelden eventueel van dat wat jou waarheid is. Ik heb 10 jaar geleden een dermate indrukwekkende situatie, levensveranderende ervaring in mijn leven meegemaakt, die niet te benoemen valt, ( nou ja, voor de psychiater ben ik schizofreen) maar al die jaren houd het mij bezig, en ben blij dat dit een keer besproken wordt. Ik denk dat het ontzettend belangrijk is dat met name schizofrenen, hun ervaringen op orginele, gewaagde manier verbeelden, verwoorden, voorbij de geaccepteerde sociale orde, die ons uitsluiten, of ons een gevoel geven uitgesloten te zijn.( ons niet begrijpen). Ik vind overigens de vergelijking van de davidster begrijpelijk, maar te pijnlijk en rigoreus, en wil me daar ook niet mee vereenzelvigen.
Hoewel ik de pijn voel, voel ik ook positieve reacties op mijn ziek zijn, mensen die mij oprecht een kans gunnen, en ben daar dankbaar voor. Ik zie op het ogenblik mijn situatie van drop out in de maatschappij als een kans om opnieuw, geheel nieuwe manier deel te nemen aan de maatschappij, met mijn kwetsbaarheden, vooral eerlijk beschreven volgens mijn eigen waarden
en bereid me voor op toch een zinvol bestaan in verbondenheid met de samenleving, op mijn manier, op mijn tijd, mijn orde of chaos. Ik ben voorzichtig met het vermelden van mijn diagnose, mensen mogen weten dat ik een psychiatrische achtergrond heb, maar het officieele etiket laat ik vaak achterwege, ik erken het negatieve stigma. Mij is vooral opgevallen dat schizofrenie uiteindelijk vooral een sociale ziekte is, een ziekte van oordelen en veroordeeld worden. Wat is een succesvolle schizofreen? John Nash, die een nobelprijs wint? of de mens die met het hart kijkt naar de medemens? ik wil niet preken, maar wat is succes? moeten wij, schizofreen, ons meten naar de maatstaven van de maatschappij of kiezen we voor ons eigen geluk, bestaand uit andere normen en waarden die misschien meer rijkdom bevatten dan een wetenschappenlijke ontdekking of belangrijke titel, of financieel geluk? Ik heb geleerd gelukkig te zijn met het leven wat ik nu leid, met mijn behoefte aan dromen, misschien dat ook ik nog een waanidee koester een belangrijke ontdekking te doen, maar ik ben tevreden, gelukkig, iets wat ik anderen ook gun, en denk dat zolang we blijven denken in het wij en zij, er geen verbetering komt. Ik heb als schizofreen twee jaar gewerkt op een peuterspeelzaal, iets wat je toch niet kunt voorstellen maar ondanks het stigma blijf ik solliciteren. Ik denk dat het belangrijk is vooral eigen woorden te vinden voor de verwarring, de emotionele wanorde, de chaotische orde, de gecontroleerde wildernis, om zo op creatieve, en vooral luie manier ( de genezing van schizofrenie, luiheid) of rust, iets positiever geformuleerd, ..) een plek te veroveren in de maatschapij. Laat het idee dat je schizofreen bent los en beschrijf je eigen zwakheden en vooral sterke kanten en ik geloof dat je een zinvolle plek zult veroveren in de maatschappij.
mooi gezegd Jantine!
Je omschrijft preciesmijn visie op’de mens’; om een goede, feijne, passende plek in onze maatschappij te krijgen, zou eenieder zichzelf moeten leren kennen,met al je eigen kwetsbaarheden, valkuilen en talenten. Of je wel of geen diagnose hebt maakt voor dat uitgangs[punt echt geen ene biet uit!
Lieve mensen
ik wil jullie bij deze mededelen, dat ik drie weken geleden een vrij heftige psychose heb gehad MAAR DAT IK DAAR BUITEN DE PSYCHIATRIE OM UITGEKOMEN BEN. Ze hielden wel een vinger aan de pols, maar ik heb het zelf gedaan.
Wellicht was de oorzaak een verlaagde Lithium spiegel, omdat ik na de Carnanal de griep had gekregen. Hierdoor kon ik het niet langer verdragen bij mijn schoonmoeder in huis en is de vlam in de pan gegaan. Ik ben toen vertrokken en in een keer was mijn vertrouwde structuur weg. Hierdoor nam de stress toe en belandde mijn brein in een psychose. Ik heb op meerdere plekken geslapen totdat ik een kamer in het Jan Arends huis (Groningen) kreeg. Hier kreeg ik te maken met 14 tot 20 mensen en dat was erg intens voor mij. Ik ging de eerste twee weken door een psychose heen, maar sinds een week voel ik mij weer ‘normaal’.
Mijn vriend en ik hebben een woning gekregen en de komende tijd gaan we deze opknappen beginnend met morgen. Daarna neem ik mijn baan weer op (was even stil komen te liggen) evenals mijn studie psychologie, en we gaan weer drie keer per week hardlopen. Ik heb me altijd aan doelen vastgehouden (kun je makkelijk kwijtraken in zo’n ziekenhuis) maar ook aangevoeld wat ik NU aankon. Ik denk dat ik er veel sterker uitgekomen ben.
Mijn psychiater erkent niet dat ik een psychose heb gehad maar ik vind van wel. Ik heb donderdag weer een gesprek met hem.
Wat ik heel fijn vond, was dat hij me niet meteen drogeerde met neuroleptica toen het niet zo goed met mij ging. Hij wilde niet dat ik een zombie werd.
Iets anders: op 11 mei komt mijn derde boek ‘Van Psychose naar Herstel’ uit. Het gaat over mijn psychose in 2009 en hoe ik daar in de jaren erna met veel moeite uit kwam (vooral door de zeer hoge dosering neuroleptica) en jarenlang stabiel bleef.
Groet
Diana
Ik heb 4 jaar geleden een licht ervaring gehad , door een jointje . Ik begrijp geestelijkheid als geen ander , maar vaak vraag ik mijzelf af hoe kan dit allemaal . Als ik een joint rookt ( zo af en toe ) denk ik alles te begrijpen wat geestelijkheid betekend , net zoals als Saul , later Paulus uit de Bijbel .
En misschien hebben we hier wat aan http://www.geestkunde.net/
Als die ervaring niet voelt of heb , dan ben ik angstig en onzeker , maar kan gelukkig wel functioneren in het dagelijks leven , maar soms valt dat zwaar.
Het gaat best goed met mij momenteel.
Alleen ervaar ik soms gevoelens van ‘dood zijn’.. ik moet (dus) constant bezig/afgeleid zijn, dat is de enige manier voor mij om die gevoelens uit te schakelen/weg te leiden.
Ik heb hiernaast ook wel vaak momenten, dat ik me (zeer) gelukkig of bijna euforisch voel. Ik ben in ieder geval niet suicidaal meer.
Ik heb wel redelijk het gevoel dat ik aan het roer sta, ook al heb ik ook bijstand van Jezus (ja ik ben gelovig).
O ja, ik zie andere mensen als mooie wezens en ben totaal niet bang voor hen. Het gaat erom dat IK helder ben, dan kan ik de rest ook aan. Zelfs al ben ik in mijzelf compleet overspannen, dan nog voel ik mij veilig bij andere mensen. Ik denk dat dit mij rustig maakt, en dat het daarom goed gaat bij sociale gelegenheden.
Dit is sinds 2010 beter geworden, sinds ik bepaalde medicijnen had gekregen.
Maar ik had toen (ook) niks meer te verliezen.
Groet
Diana